Ik weet niet of dit het juiste forum is om mijn verhaal te delen, maar ik zit al zo lang op baby bytes, en misschien herkend iemand mijn verhaal en heeft dezelfde beslissing gemaakt.
Ik heb dus 3 kinderen ( 14) (9) (2) onze laatste kindje was een verrassing en totaal niet gepland, maar wel heel welkom. Hierna hebben mijn man en ik besloten om mijn man te laten steriliseren.
2 jaar geleden is dit gebeurd, het ging niet helemaal zoals het hoort, de artsen waren er samen over uit dat na veel zoeken mijn man geen rechter zaadleider had.
Ze hebben letterlijk de hele binnen voering naar buiten gehaald, links was het wel gelukt.
Na 3 maanden moest hij zijn zaad inleveren en dat was goed ( geen levend zaad).
Nu 2 jaar later ben ik dus zwanger ( 5 weken). Dit was een totale shok.
We wilden dit absoluut niet meer, het was een afgesloten hoofdstuk voor ons.
Blijkbaar heeft mijn man dus rechts wel een zaadleider, en wij denken dus dat toen hij zo toegetakeld was door alles naar buiten hebben gehaald, en terug gestopt. Dat daar alles bekneld en beschadigd was, en nu na 2 jaar alles is hersteld en weer op zn plek zit. En dat hij wel degelijk een zaadleider heeft aan de rechter kant
Maar dat moet straks uit blijken als hij terug voor onderzoek gaat.
Nu heb ik dinsdag een afspraak bij een abortus kliniek.
Nooit gedacht dat ik daar ooit zou moeten komen.
Maar mijn besluit staat vast. Ook al speelt het heel erg met mijn gevoel, en schuldgevoel wat ik heb.
Het gevoel van, al onze kindjes waren welkom en deze niet.
Ik hou van mijn kids en zou nooit zomaar zo'n beslissing maken, maar dit kan echt niet. Ons gezin in compleet, ik heb godzijdank 3 gezonden kindjes.
Mijn man staat het zelfde erin, maar heeft wel gezegd, als ik toch anders besluit, hij dat ook goed vind.
Sorry als ik iemand kwets met mijn blog. Maar het is fijn om het even met mensen te delen die ver van mij afstaan.
reacties (23)