Wat is dat toch met sommige mensen?!

BAH wat kan ik soms boos worden zeg hoe er hier om wordt gegaan met elkaar. Altijd die negativiteit en oordelen, ik word kotsmisselijk van sommige mensen hier, gadverdamme. Ik lees net een vraag over een naam van iemand uit mijn vriendenlijst en de reacties daaronder zijn werkelijk waar ongelooflijk... Ik heb niet alle reacties terug gelezen, maar ik vind het jammer dat mensen zo raar reageren, als iemand iets een mooie naam vindt hoe kom je er dan op om het een tokkienaam te noemen?! Mijn zoontje heet Jaylano, niet iedereen zijn stijl, maar daarentegen is 'Tim' of 'Bas' weer niet mijn stijl. Waarom zou ik dan een oordeel hebben over de mensen die hun kinderen zo noemen? Ik vind de naam van mijn zoontje prachtig, ik vind het bij hem passen en ik zou geen andere naam voor hem willen en ik neem aan dat iedereen zo een naam uitzoekt voor zijn kind die ze mooi vinden. Laat elkaar toch eens in elkaars waarde, kap toch eens met dat oordelen en dat ziekelijke bemoeien met mekaar. Ik zit hier om gezellig contact te hebben met andere trotse moeders, om tips uit te wisselen en dingen te bespreken, maar het lijkt wel alsof de helft hier zit om elkaar af te kraken en om alles maar beter te weten. Nu gaat het over een naam en morgen gaat het weer over hoe je je kind op moet voeden. Laat iedereen gewoon in hun waarde en zet die negativiteit lekker opzij, hebben we allemaal niet nodig lijkt mij. Dit is geen aanval op iemand uit mijn vriendenlijst trouwens, wilde het alleen even van me afschrijven, ik heb gelukkig een gezellige vriendenlijst hier maar ik lees zooo vaak van die negatieve dingen en dat is niet waarom ik op babybytes zit. Gelukkig is mijn lijst gezellig en krijg ik steun/tips etc van jullie. Thanks daarvoor! Ik gooi er gelijk maar even een update achteraan want inmiddels duurt het nog maar 11 weekjes voordat ons kleine ventje geboren wordt! Hij is onwijs druk en zijn grote broer verwend hem al met heeeel veel kusjes op mijn buik. Ik ben zo benieuwd naar ons kleine mannetje, zal hij op zijn grote broer lijken, of op papa, of op mij, maar eerst moet hij nog even doorgroeien! Ik heb wel last van bloedarmoede dus ik heb sinds vandaag ijzertabletten, hopen dat ze snel werken want ik ben iedere keer zooo moe! Na mn bevalling word er weer een medische screening gedaan en wordt er gekeken of ik nog aan het werk kan. Ik ben al een tijd arbeidsongeschikt verklaard en ben bang dat de reuma na de bevalling keihard inslaat net als de vorige keer.. Het is even niet anders, dat weet ik ook wel, maar ik zou zo graag een opleiding af willen maken, een leuke baan vinden en me weer goed voelen.. Al is dat als chronisch zieke niet makkelijk en zal ik me nooit 'goed' voelen, maar ik wil er wel voor vechten. Ik wil dat mijn zoontjes trots kunnen zijn op hun mama, die ondanks dat ze nooit meer beter wordt, toch haar droom waar maakt.. Ik wil een inspiratie zijn voor hen en een goed voorbeeld, tegenslagen en problemen zijn er om overwonnen te worden en om er sterker van te worden, daar ben ik van overtuigd en dat wil ik ze meegeven. Ook als ik misschien nooit meer fulltime kan werken of zelfs parttime, ik wil het geprobeerd hebben! Voor mn kids maar ook voor mezelf!