Toch weer schrikken...

Na twee dagen verlost te zijn geweest van het bloedverlies, was
Het vanochtend weer zover. Een behoorlijke hoeveelheid oud blooedverlies. Ondanks dat we hier, vanwege het hematoom, voor gewaarschuwd waren, schrik je toch.
Tijdens je zwangerschap wil je gewoon geen bloedverlies. Vandaag 14,6 weken. We hadden samen afgesproken dat wanneer er bloedverlies zou komen, ik eerst rustig zou blijven liggen en dat we pas later naar het ziekenhuis zouden gaan voor controle.
Vanochtend met de verloskamers gebeld en ik mocht op de door mij voorgestelde tijd van 14:00 uur komen. Een hele leuke, lieve verloskundige. Ze vond het wel erg interessant, want ze had nog nooit een hematoom gezien. Eerst leek er nog maar een heeel klein randje te zitten. Maar later zat er toch nog wel meer omheen. De baby maakte het inderdaad goed en had nergens last van. Ook dacht ze een piemeltje te zien. Zijn er nu wel aardig zeker van een jongetje te krijgen.
Manlief stelde ook nog een aantal goede, maar ook lastige vragen, mocht de baby onverhoopt toch eerder afgestoten worden door het hematoom. De meeste baby's leven niet meer zodra ze er bij deze termijn uitkomen, maar soms kan het zijn dat ze nog bewegen en naar adem kunnen happen. Daarbij geeft ze aan dat de longen nog niet volgroeid zijn, dus dat het niet kan, maar dat het een reflex is. Schijnt er naar heel uit te zien. Verder vertelde ze dat de kindjes er heel mooi uitzien, omdat ze al helemaal af zijn.
Waarop we beiden antwoordden dat we dit hopelijk nooit in het echt zullen meemaken. Ondanks het bloedverlies, zit de kleine nog lekker veilig in mijn buik. Mijn buik begint ook echt een klein buikje te worden. Aan ene kant naruurlijk super fijn en aan de kant ook dubbel. Wat een gekmakende en zenuwslopende zwangerschap is dit toch... hopelijk mogen we deze zwangerschap tot een voldragen baby uitzingen. De ziekenhuisbezoekjes zullen nog niet afgelopen zijn. Aankomende woensdag weer bij de gynaecoloog controle.

Liefs