34,2 weken

Vandaag alweer 34 weken en 2 dagen! Wat is dat lekker zeg verlof! Voelt als een soort pre-pensioen! 

Vandaag hadden we weer een afspraak bij de gynaecoloog in het academisch ziekenhuis waar ik wil gaan bevallen. 

In verband met een erfelijke hartafwijking van mijn man, mag ik geen pijnbestrijding tijdens de bevalling, bepaalde medicijnen zouden namelijk tot hart-ritme-stoornissen kunnen leiden. Op zich prima om zonder pijnbestrijding te bevallen, ik heb een relatief hoge pijngrens, en bij mijn dochter vond ik het zonder prima te doen. Wereldwijd zullen de meeste vrouwen zonder pijnbestrijding bevallen, haha!

Alleen bij een spoed-sectio, moet ik volledig onder narcose. Dat zou natuurlijk wel jammer zijn, maar goed, alles doen we voor de gezondheid van mijn kleintje. 

Na de bevalling krijgt mijn kleine mannetje in ieder geval een hartfilmpje en moeten we 24-48 uur blijven. Als het hartfilmpje goed is, mag hij bij mij op de kamer blijven voor de observatie en als dat niet het geval is, moet hij opgenomen worden op de kinderafdeling. Dat was wel even slikken, maar ja, we gaan liever naar huis met een zeker gevoel, dat alles echt goed is met ons kleintje. Ook moet ik even wennen aan het idee, dat ik dan niet bij mijn dochtertje ben, maar goed...

We hadden ook een afspraak met een verpleegkundige, en wat een tang was dat zeg! 

Ik gaf aan dat ik niet wilde dat er "opleidelingen" nog een keer extra zouden toucheren en dat kon ze niet garanderen. Terwijl dat gewoon mijn rechten zijn als patient... Desnoods trap ik ze weg, goh, wat was ik boos op dat mens zeg. Maar al heel gauw werd mij duidelijk, dat met deze vrouw niet te onderhandelen viel, dus heb ik de rest van mijn geboorteplan achterwege gelaten en dacht dat regelen we dan wel ter plekke. Manlief en de doula die bij de bevalling aanwezig is, zijn op de hoogte van mijn wensen, dus mocht ik zelf niet meer in staat zijn tot het verwoorden van mijn wensen dan kunnen zij dat voor mij doen. 

Daarna hebben we onze doula ook nog even laten zien waar we 7 maanden met ons meiske hebben gebivakkeerd. Op beide IC's herkenden ze ons nog. Op de neonatologie-IC en op de kinder-IC. Het was wel gek om daar nu hoogzwanger rond te lopen. De verloskamers zijn ook direct een afdeling naast de beide IC's. Hopelijk gaan we nu gewoon mooie herinneringen in het ziekenhuis maken en slaan we deze afdelingen dit keer over! 

Vanmiddag was ik bekaf van het ziekenhuis-bezoekje en heb met dochterlief heerlijk 3,5 uur geslapen. Nu ga ik nog even lekker achter de naaimachine, om de naamslinger voor mijn dochter te gaan maken. Ze is over 3 weekjes jarig! Dan wordt ze alweer 3! Wat gaat de tijd toch snel, ondanks dat ik heel bewust van alles intens geniet!