30,6 weken

Afgelopen week heb ik weer een uitgebreide gespecialiseerde echo van het hartje gehad van de kleine, door een gynaecoloog die gespecialiseerd is in hartafwijkingen, en het lijkt er verdacht veel op dat alles helemaal goed is met het hartje van mijn kleine man! Wauw! Wat ben ik daar blij mee en ontzettend dankbaar voor! 

Onze kleine man wordt nu geschat op 1563 gram, best een flinkerd, te bedenken dat mijn dochter 1565 gram woog toen ze geboren werd met 33 weken en 5 dagen! 

Het enige dat afwijkend was, was dat 1 niertje vergroot was, maar dat schijnt vaker voor te komen bij jongetjes. Ik maak me daar maar niet al te veel zorgen over. Als mijn mannetje 10 dagen oud is, moeten we terug komen voor een echo. Ze zegt, dat het meestal na de geboorte wel weer wegtrekt. Daar gaan we dan maar van uit! En als dat alles is, dan teken ik ervoor! 

Mijn buik is nu wel een stuk kleiner dan destijds rond deze termijn bij mijn dochter, maar dat kwam omdat ik polyhydramnion (teveel vruchtwater) had. Eigenlijk allemaal gewoon tekenen dat het nu goed gaat met de kleine man. Bij mijn dochter braken de vliezen met 32 weken en dat zou nu volgende week zaterdag zijn. Ik merk dat ik daardoor toch liever dicht bij huis ben en niet meer zo ver weg wil... Tja, dat is toch wel een beetje spannend! Ben blij als ik 32 weken en 1 dag ben...elke dag/week is er 1! 

Als mijn mannetje nu tussen de 37 en 40 weken zou komen, betekent dat dat het nog zo'n 6 tot 9 weken duurt. Dat gaat echt vliegensvlug allemaal! Nog 3 weekjes werken en dan ook heerlijk verlof. Hopelijk ga ik dit keer mijn verlof halen! 

Thuis zijn we (manlief en ik) lekker aan het nestelen. Huis, tuin, auto....alles is aan de beurt voor een schoonmaakbeurt! Gisteren allemaal plantjes gehaald voor in de tuin, ziet die er straks ook weer helemaal fris en vrolijk uit tijdens de kraamperiode!

Het is wel gek om me nu weer op een "kraamperiode" voor te bereiden/verheugen, die ik bij mijn dochter gewoon niet gehad heb. Om mijn wensen door te nemen en op papier te zetten. Maar goed, ik probeer me er toch een beetje aan toe te geven. De desillusie was destijds alleen zo groot en er waren zoveel luchtkastelen die in duigen zijn gevallen, dat ik het nu in mijn hoofd allemaal een beetje "klein" probeer te houden en me niet overal te veel op wil verheugen. Ik hou nog wel met alle scenario's rekening, maar heel veel erger dan bij mijn dochter kan het toch niet worden (dat hoop ik dan maar)....

Dit weekend ga ik de ziekenhuistas inpakken. Ik heb nog twee mutsjes met zijn naam erop laten maken en die passen precies bij zijn eerste pakje... Heel schattig! Verder al was cd's voor tijdens de bevalling in de tas gestopt, een diepvrieszak voor de placenta (haha) en een DNA-kit, omdat de kleine voor de zekerheid nog wel getest wordt op het syndroom dat mijn dochter heeft. Ze gebruiken op mijn verzoek zijn bloed uit de navelstreng, dan hoeft hij ook niet geprikt te worden. Kan ik hem een prikje besparen. 

Het is hier echt heerlijk weer, ga er nu weer lekker van genieten en straks de tuin in!

Allemaal een heel fijn weekend toegewenst! 

Liefs Mamaatje!