Zo, de medische malle molen is weer in gang gezet!
Via de huisarts heb ik twee lab-formulieren om bloed te prikken.
Vandaag en volgende week laat ik wat bloed afnemen om mijn beta-HCG te laten bepalen. Kan de gynaecoloog daar alvast naar kijken als ik voor de eerste echo kom.
Op donderdag 1 december heb ik "de echo".... Zo ontzettend spannend! Ik hoop dat alles goed blijft gaan tot die tijd.
Ik heb het onder mijn eigen werktijd gedaan, zodat mijn man ook mee kan en mijn secretaresse laten weten dat ik naar "de oogarts" moet...hihi!
Mijn man en ik hebben besloten om het voorlopig niet aan onze familie en vrienden te vertellen. Bij de derde zwangerschap, na de eerste miskraam, reageerden mensen namelijk zo terughoudend en "niet-blij" dat we nu hebben besloten dat we het pas later gaan vertellen.
De afgelopen maand is zo bizar geweest, qua voortekenen. Mijn man en ik hadden allebei het gevoel dat het de eerste keer wel eens raak zou kunnen zijn, op mijn MAN zijn email stond een bericht: "jullie zijn zwanger", ik kwam een collega tegen die me vroeg ik of zwanger was (wist ik toen nog niet) omdat hij gehoord had dat er iemand van de afdeling zwanger was. Normaal heb ik een voorraad ovulatietesten in huis, maar die waren op. Ik had het gevoel dat ik geen nieuwe hoefde te bestellen, eerst maar afwachten. Ik schreef laatst een briefje voor mijn man toen ik een weekend weg was voor een congres, en per ongelijk schreef ik "babies" in plaats van baby in het welterusten gedichtje voor mijn dochter...
Tja, intuitie is toch een gek fenomeen! Maar als het om intuitie gaat over de zwangerschap, dan laat deze mij toch aardig in de steek. De angst overheerst zo, dat ik wat dat betreft mijn gevoel/intuitie niet kan volgen.
Bedankt voor al jullie lieve reacties en berichtjes!
reacties (0)