Je hebt soms van die dagen dat het je echt niet meezit...
De laatste week is er een mooi voorbeeld van.
Als eerste kregen we op nieuwjaarsdag een smsje van mijn schoonbroer dat zijn ex-vrouw is overleden (we wistend at ze stervende was).
We zagen het aankomen, maar toch.. zeker op zo eend ag ga je extra aan de kinderen denken... (2 zonen en 2 dochter)
Als dat nog niet erg genoeg was liep heel ons hoofdmenu in het water omdat de saus op het laatste moment begon de schiften. Mn vriend maakt zoveel saus en met dan mislukt die voor de eerste keer. Dus chaos compleet! Maar ach het is niet te vergelijken wat zijn neven en nichten doormaakten...
Zondag kreeg ik opeens koude rillingen en spierpijn. Niet weer ziek worden é! En ja lap gisteren opgestaan met keelpijn en koorts! HA gebeld en die raade me aan paracetamol tegebruiken en als ik over paar dagen echt geen beterschap merk dan overstappen op lichte antibiotica...
Dus ben ik vandaag zo mttig als een hond naar de uitvaart geweest. Nota bene bij de getuigen van jehova. Ik ben een paar keer net niet in de lach geschoten. Vooral toen iedereen spontaan uit handtassen de bijbels bovenhaalde. Was precies in een klas als de leerkracht vraagt om oefeningen te maken... BEn ik niet gewoon van in een misviering... Maar bon. Kem niet durven omkijken of ik zou zeker beginnen lachen zijn en dat was het moment er niet voor...
Eigenlijk vond ik het grofst dat hun 'oudste' dochter gewoon na de dienst kwam opdagen... alsof er niks aan de hand was. Je komt toch niet te laat op de uitvaart van je eigen moeder??? vond ik wel respectloos. . . Niet aleen naar haar moeder toe maar vooral haar broers en jongere zus. En vader. Die is wel gescheide maar hij was er toch voor zijn kinderen. En die apprecieërden dat.
Hoop dat mijn ex-schoonzusje nu de rust heeft geonden en dat ze nu herenigd is met haar oudste dochter die overleed toen ze 3 maand was (vandaar die aanhalingstekens daarnet bij de andere dochter ;-) )
Rust in vrede! Het gaat je goed!
reacties (0)