Controle 33wk en 4d. . .
Voila, we zijn op controle geweest. Ik kwam er al hijgend toe bijna. Man bergop gaan is niet meer voor mij weggelegd nu. Die lange brug (in mijn ogen nu) voor de ingang te bereiken. Maar goed.
Ik een half uur aan monitor. Wat stelt mn kleine man het toch goed daarbinnen. Die komt blijkbaar niks te kort. . . Hij stampte alsof zn leventje ervan af hing. Wel leuk. Viel bijna in slaap door naar zn harttoon te luisteren (vind ik wel rustgevend ;-).
Maar bloeddruk was nog steeds hoog.
De gyne zei direct als ik binnenkwam dat mn hoofd gezwollen staat. Neeeeeeeeee dacht ik bij mezelf, moet je dan eens mn voeten en armen zien! dat zei ik de vorige keer toch al??? Maar goed. Ik zei hem dat ik 2 zondagen terug last had van pijn in mijn buik, lichte krampen en het waren niet mn darmen. dus ook vaginaal onderzocht. Alles zit er potdicht. Joepie goed nieuws nummer1
Dan de echo. Hoofdje ligt nog steeds goed! goed nieuws nummer 2!
Maar ja mn bloeddruk. Dus werd ik doorverwezen naar verloskwartier. Constant aan bloeddrukmeter en terug monitor en bloedafname. Als dat, en zeker mn bloed niet goed was zou ik morgen een spoedkeizersnede ondergaan. SLIK!!!!! Had er geen rekening meegehoudens sinds onze kleine man goed ligt. Maar alles voor zn leven, en volgens de gyne zou hij nog maar 14dagen couveuse nodig hebben. Op zich niet veel maar dan ga ik hem een week moeten achterlaten en een week daar alle dagen moeten zijn. Aja hem missen zou ik niet kunnen. En kan ik misschien wat rust inhalen tegen dat hij naar huis komt... Maar zover zijn we niet positief blijven!
Kom daar al lachend toe in verloskwartier. Zat daar zo een familie heel raar te kijken naar mij. Hahaha.
Direct een kamer (zei tegen vriend, kijk je kunt zelfs een bad nemen. Die 2 vroedvrouwen lachen natuurlijk.
Ik werd aangekoppeld. En dan mn bloed... Ze wilden me een infuus geven voor als ik moest blijven dat ik dat al goed. Nou goed dacht ik. 1 venijnig prikje en ben ervan af. Dacht ik. De eerste ging er niet goed in. . . AIAIAIAIAIAI . dus probeerde ze het maar rechts. Dat was erger! Vond ook geen goede ader (aja met mn gezwollen pootjes e. Die was maar aan het zoeken, toen ie erin zat (heel pijnlijk) kwam er bijna geen bloed door. Dan zei ik. Doe het maar gewoon daarna kan je nog zien. Enja zo hadden ze mn bloed direct. Ze gaven excuses. Maar het is niet erg. Die stagair had misschien wat zenuwen en die andere was een rare en wou het misschien te goed voor tonen. Nu doet mn rechterhand echt wel pijn, allé die pols waar infuus zat...
Na bijna 3u kreeg ik het verlossend nieuws. Ik moet die medicatie thuis innemen. En maandag terug komen. Dus mn bloed was dik ok. En veel rusten! Mn weeremmers mag ik zelfs niet meer innemen. Dus die zekerheid ben ik wat kwijt. Maar ik blijf positief. Ons manneke is echt een vechterke!
Hopelijk volgende week beter nieuws. En afwachten wat mn lichaam nu gaat doen zonder wee-remmers...
reacties (0)