Voorstellen en meedenken

Mijn bonuszoontje was 5 toen zijn eerste zusje geboren werd. En is straks nog net geen 7 of echt net 7 als zijn tweede zusje komt.

Heel anders natuurlijk, maar mijn oudste en jongste schelen 8 jaar en mijn oudste vindt het fantastisch! Ze voelt zich heel groot en verantwoordelijk, is heel lief voor haar broertje en tegelijkertijd is ze zelfstandig genoeg om niet altijd van mijn aanwezigheid afhankelijk te zijn (speeltuintje en vriendinnetjes in de buurt mag ze zelf heen, bijv, dus als het rotweer is en zij wil buiten spelen, dan kan dat gewoon zonder dat ik met de jongste van 6 weken per se ook in de speeltuin hoef te zitten - dat was bij de anderen wel anders ).

Nou is mijn jongste pas 6 weken, dus hoe het op lange termijn zal gaan, weet ik nog niet... en hier zijn ze met z'n 4en, ook anders, haha. Maar het leeftijdsverschil op zich kan ook juist leuk zijn!

Ik had al een zoon van 8 en 10 en nu is onze dochter (nieuwe partner) 2 maanden oud. Ik vind t fantastisch! Zo leuk 2 grote broers, echt genieten! Van de 2,5 jaar verschil die tussen hun zit heb ik echt niet kunnen genieten, zo druk allemaal! Dit is echt genieten!

Mijn zoon is 7 (ook uit een eerdere relatie) en ik ben nu zwanger van de tweede. Het heeft ook zijn voordelen!

Hier mijn bonisdochters 1 van 5(dec6) en 1 van 7 (april8) en ons zoontje is imeind juni geboren.

Gaat hartstikke goed en ze bemoederen gewoon mee hahhaha

Zelf denk ik dat het belangrijkste is dat je je in een stabiele situatie begeeft.

Tijdens mijn eerste zwangerschap zaten we midden in een totaal renovatie/verhuizing, raakte ik mijn baan kwijt dus zwanger aan het solliciteren, kwamen er dus ook financiele zorgen bij en moesten mijn man en ik nog veel over elkaar leren omdat we nog niet zo lang bij elkaar waren.

Oprecht geen seconde spijt van hoe alles gelopen is en welke keuzes we toen hebben gemaakt maar besef me nu wel dat heel veel van de stress die ik toen voelde totaal niet gezond geweest is voor de zwangerschap. Had al die factoren kunnen missen als kiespijn en had denk ik ook niet goed door dat ik eigenlijk best veel stress had.

Mijn dochter is inmiddels bijna 5, we wonen in het land/op de plek waar we willen wonen, hebben allebei een hele leuke vaste baan en zijn ontzettend happy in onze relatie. Financieel gaat het voor de wind en ik kan straks zonder problemen een jaar thuis blijven bij de kindjes.

Ik ben nu zwanger van een tweeling en helaas gaat alles niet voorspoedig maar ik merk dat we er samen heel sterk onze schouders onder kunnen zetten doordat er verder geen grote dingen zijn waar we onze aandacht ook aan moeten schenken.

Tuurlijk wel de alledaagse dingen als werken, kind ophalen huishouden enz maar voor de rest voel ik geen stress zoals 5 jaar geleden. Eigenlijk helemaal geen stress!

Ik vraag me af of wij zo'n gecompliceerde zwangerschap toen eigenlijk wel aan hadden gekund!

En leeftijdsverschil zegt niks. Er zijn broers en zussen die vlak na elkaar geboren zijn die elkaar niet kunnen luchten of zien en andersom. Mijn moeder en tante zijn dikke vriendinnen en schelen zo'n 22 jaar.

Maak je daar geen zorgen om!

Heel veel succes met je keuze meis!

Hier tussen de oudste en de jongste ook bijna 9 jaar en ik vind het fantastisch om te zien hoe gel ze met haar zusje is! Heel zorgzaam en een super hulp!

Ik heb zelf zusjes die respectievelijk 12 en 13,5 jaar jonger zijn dan ik (en nog een zusje van 3,5 jaar jonger). Toen ze nog klein waren en ik tiener, was ik met andere dingen bezig. Nu hebben we een hele goede band. De goede band is veel belangrijker dan het leeftijdsverschil.

Mijn oudste was bijna 9 toen haar zusje kwam. Hartstikke leuk. Ze is super trots op haar kleine zusje en heel erg lief voor haar. En de kleine (nu net 1) is stapelgek op haar.

Als jij nog een jaartje wil wachten dan doe je dat toch gewoon? Of de oudste nu 9 of 10 is of misschien wel 11... Alleen doen als jij er klaar voor bent en niet haasten om het leeftijdsverschil.

Ik kom zelf uit een gezin waar mn zus 7,5 jaar ouder is, we hebben toen wat minder aan elkaar gehad, wel toen ik nog klein was, maar toen zij puber was, was ik nog een kind, toen ik.puber was, was zij al volwassen. Dus altijd in verschillende fases gezeten, Maar sinds we beide volwassen zijn hebben we een goede band!

Mijn eigen kinderen zijn 10, 6, 4 en straks nog een baby, dus ook wel iets verschil, de oudste zal waarschijnlijk straks ook in een andere fase komen (middelbare school) maar toch denk ik dat de band wel sterk kan zijn. Hierdoor zou ik het niet over laten gaan iig.. Wanneer ben je goed voorbereid op slapeloze nachten? Je moet het wel zelf zien zitten! Ik ben ook een aantal jaar geleden overspannen geweest en het is me ook sneller te veel dan het vroeger was, misschien blijf ik daar ook altijd wel iets last van houden. Desondanks kan ik nu wel schakelen dat ik weer in de slapeloze nachten kom en heb ik zoiets we zien het wel, het komt wel wel. Dat is het belangrijkste als je wel het gevoel hebt dat het wel lukt!