Wat niemand je verteld over de periode na je bevalling..

Ik vond het erg leuk om het stukje 'wat niemand je verteld over zwanger zijn..' te schrijven. Dus besloot ik nog een stukje te schrijven over de periode NA de bevalling. Het was heftig, zwaar en emotioneel.. maar onwijs mooi!

1. Laten we beginnen met het deel wat het meest wordt beschadigd tijdens de bevalling: under. Na je bevalling is dat een gevalletje van 'ik wil er voorlopig niet naar kijken, niet aan zitten en er niet over praten'. Het is een slachtveld (bij mij was dat het tenminste wel) en zeker als je een knip hebt gehad, ziet het er niet erg charmant uit.

2. Dacht je eindelijk af te zijn van je hormonale schommelingen tijdens je zwangerschap, krijg je te maken met de kraamtranen. En die waren bij mij flink aanwezig! Ik heb heel wat uurtjes afgehuild, omdat ik zo intens gelukkig was (en ben!) met de geboorte van Nora. Ze noemen ze dan wel kraamtranen, maar nu zeven weken later huil ik nog steeds af en toe van ultiem geluk.

3. De dingen die voorheen normaal waren, zoals plassen en poepen, zijn nu een uitdaging. Vooral als je een knip hebt gehad (of bent uitgescheurd).
Als tip geef ik dan ook graag mee: moet je plassen, vul dan een flesje met warm water en giet dat tijdens het plassen er over heen. Het scheelt enorm, want daardoor prikt de urine niet in de wond!
Voor de grote boodschap kreeg ik van mijn kraamverzorgster als tip om een kiwi op lege maag te eten. Dit heb ik zelf nooit gedaan, want mijn stoelgang was goed te doen. Ik was wel ontzettend bang om weer voor het eerst te gaan, maar achteraf viel het reuze mee! De enige tip die ik geef is: neem er de tijd voor en ga pas als je echt aandrang hebt (dan hoef je minder hard te persen) ..

4. En dan.. je bent mama. Een klein frummeltje volkomen afhankelijk van jou. Wat vond ik dat eng! Ik heb dan ook regelmatig in tranen gezeten met de woorden: ik ben een slechte mama, ik kan haar niet troosten, ik kom te kort etc. Ik was er volledig van overtuigd dat ik het echt niet best deed.. dit was voor mij ontzettend moeilijk, maar uiteindelijk heb ik dat achter me kunnen laten. Nora doet het fantastisch en ze groeit van mijn melk.
Zulke negatieve gedachten horen blijkbaar bij alle hormoon schommelingen.

5. Ongesteld zijn is al geen pretje, maar dan komt het bloedverlies na je bevalling. Wow! Je hebt het idee dat de Rode Zee zich heeft verplaatst naar jouw toilet elke keer als je naar de wc gaat.
Kraamverbanden vol heb ik weggegooid, ze waren niet aan te slepen. Uiteindelijk ben ik overgestapt op medische verbanden voor ernstige incontinentie.. want ik lekte constant door en heb daardoor een kussen van een eetkamerstoel voorgoed verpest.


6. Borstvoeding en tepelkloven, ja daar heb ik ook kennis meegemaakt de eerste week na mijn bevalling.
Mijn borstvoeding kwam na drie dagen pas op gang, waardoor ik een zielige, huilende en hongerige Nora had. Ze moest bijgevoed worden met kunstvoeding die mijn moeder om half 12 's nachts in het ziekenhuis moest halen. Tip: heb voor de zekerheid wat kunstvoeding in huis, zodat je niet in mijn situatie terecht komt.
En tepelkloven.. pijnlijk en vervelend! Maar ook dat gaat gelukkig weer over nadat je eerst een paar dagen het gevoel hebt gehad dat er zout in een open wond wordt gestrooid, elke keer als je kindje aanhapt.

7. Je ritme is weg. Je hebt een lief, klein babytje wat al jouw aandacht opeist (ik genoot er eerlijk waar van!). Je eet wanneer de baby dat toe laat, je slaapt wanneer de baby dat toe laat en zo gaat het ongeveer met alles wat je normaal gewoon deed. Het is even wennen, maar het is onvoorstelbaar hoe snel jouw lichaam zich daaraan aanpast!

8. Ik weet nog dat ik, voor ik beviel, enorm lange nachten maakte. Ik sliep tot ruim na twaalven uit. Ik kwam erachter dat je lichaam dat met een reden doet, want die reserve heb je hard nodig de eerste week/weken. Toen ik bevallen was, ben ik heel lang wakker gebleven. Van negen uur 's ochtends tot de avond na mijn bevalling. Ik weet niet hoe, maar ik kreeg het voor elkaar.
Ook de dagen erna heb ik weinig uurtjes slaap gemaakt. Al was ik nog zo moe, zodra ik Nora hoorde of zag zat ik weer vol energie. Uiteindelijk raakt die reserve op en moet je toch bijtanken. Maar het is wonderbaarlijk hoe je lichaam op de overlevingsmodus staat zodra je moeder bent geworden.

9. De kraamverzorgster (als je daarvoor kiest). Natuurlijk altijd een verassing wie je krijgt, maar ik mocht mezelf echt gelukkig prijzen met mijn verzorgster. Een vrouw met het hart op de goede plaats en oh, wat heeft zij mij gesteund! Ik vertrouwde haar volledig en heb nu nog steeds contact met haar. Zonder kraamverzorgster had ik het waarschijnlijk niet gered en was ik echt in mekaar gestort.

10. Liefde. Dat is iets wat je opnieuw uitvindt na je bevalling. Liefde voor zoiets kleins, maar toch zo enorm groot. Een heel ander soort liefde dan je kende. Een liefde die nooit meer overgaat en je tot in het diepste puntje van je hart raakt: de liefde van een moeder voor haar kind.