Bevallingsverhaal

Op dertien februari 2015 (de uitgerekende datum - 40 weken zwanger) was er bij mama nog geen teken dat jij eruit wilde. Wel had mama in die week last van harde buiken. Maar doorzetten.. nee, dat deden ze niet. Dus stond mama niets anders te doen dan wachten, want je had immers nog twee volle weken te gaan om je aan te kondigen.

Op twintig februari (41 weken zwanger) was er nog geen verschil met de week daarvoor. Jij zat nog steeds veilig en warm in mijn buik. Dus werd er door de verloskundige Manon besloten dat mama die zondag gestript zou worden. Dat vond ik erg spannend en mama was dan ook erg nerveus.

Op tweeëntwintig februari werd mama gestript om 09:15 uur door verloskundige Jorien. Ik verloor een klein beetje bloed, maar dat scheen normaal te zijn. Ook had mama 1cm ontsluiting! Nu was het wachten of het strippen effect zou hebben. Dit zou mama binnen 24 uur moeten merken. Zo niet, dan werd mama dinsdag weer gestript.

Op drieëntwintig februari was er helaas nog niets te merken van het strippen. Wel begonnen mama's borsten spontaan melk te lekken. Dus mama wachte geduldig af.

Op vierentwintig februari werd mama opnieuw gestript om 09:15 uur door verloskundige Jorien. Ik had 2cm ontsluiting en verloor weer wat bloed. Mama was het thuis zitten en wachten een beetje beu, dus zijn oma en ik die middag nog naar de stad geweest. Mama kreeg die middag last van de eerste weeën! Ze kwamen om de 10 minuten. Dit ging de hele dag door, zonder verder resultaat.

Op vijfentwintig februari (41 weken en 5 dagen zwanger) verloor mama haar slijmprop om 10:18 uur! De weeën van de dag ervoor hielden nog steeds aan, maar kwamen nu om de 5 á 6 minuten en mama besloot om de verloskundige te bellen. Zij (Angela) kwam langs om 12:30 uur en mama werd getoucheerd en gestript. Ik had nu 3cm ontsluiting! We spraken af dat mochten de weeën sterker worden, ik weer zou bellen.
Om 4 uur belde mama Angela weer op, want de weeën kwamen om de drie minuten en hielden ruim twee minuten aan. Zij was er rond 16:30 uur.
Angela besloot mama's vliezen te breken om 16:45 uur. Ik had een kleine 4cm ontsluiting. Haar dienst zat er bijna op en om 5 uur zou Vera in haar plaats komen. Mama voelde direct een verschil in haar weeën na de gebroken vliezen. Ze waren pijnlijker en heftiger.
Een uur later (17:42 uur) waren mama's weeën zo heftig dat ik weer de verloskundige op belde. Vera zou direct naar me toe komen. De weeën volgde elkaar nu bijna op. Om de drie minuten en ze hielden twee minuten aan. Een heuse weeënstorm. Mama had erg veel pijn en ik kon de weeën moeilijk opvangen.
Vera was er om 18:00 uur. Ik had nog steeds 4cm ontsluiting. Mama kon het niet geloven.. zoveel pijn en niets opgeschoten. Ik wilde heel graag pijnbestrijding, omdat mama doodmoe was. Als je bedenkt dat ik al vanaf dinsdagmiddag weeën aan het opvangen was, is dat ook niet zo gek.. Vera belde het ziekenhuis op en mama mocht er heen gaan!
Maar door de weeënstorm was het voor mama erg lastig om op te staan van de bank. Er zaten enorm kleine tot helemaal geen pauzes tussen de weeën. Om 18:30 uur stapte ik dan eindelijk de auto in samen met jouw oma en tante. Jouw opa zou er ook heen komen en mama's beste vriendin was ook al onderweg.

Tijdens de autorit kreeg mama veel weeën die lastig op te vangen waren in een autostoel. Daarom was ik blij toen we bij het ziekenhuis aan kwamen. Helaas duurde het erg lang voor mama goed en wel in het ziekenhuisbed lag, want mama moest constant stoppen om haar weeën op te vangen. In de auto, uit de auto, in de hal van de verloskundige kamers.. Om 19:00 uur lag mama in het bed.
Vanaf toen is het allemaal een beetje aan mama voorbij gegaan, want ik raakte in 'mijn eigen wereld'. Mama was druk bezig met het wegpuffen van haar weeën en alles wat om mij heen gebeurde, heb ik niet echt beleefd.
Om 19:25 uur kreeg mama een katheter, omdat ik door de weeën niet meer kon plassen. En mijn blaas moest leeg als ik een ruggeprik wilde. Ook werd ik getoucheerd en mama had 6cm ontsluiting! Tijdens de autorit was ik wel 2cm opgeschoven! Ook werd mama aan de CTG gelegd om jou in de gaten te houden.
Om 19:35 uur kreeg mama een infuus voor de pijnstilling (hier is mama alleen nooit meer aan toe gekomen, omdat ik toen al persdrang had).
Ondertussen pufte ik de pijnlijke weeën weg. Mama had geen idee hoelang ze daar al lag, maar op een gegeven moment raakte mama in een ritme. Ik pufte alsof mijn leven ervan afhing. Mama werd heel goed gesteund door iedereen die er was; de verloskundige, opa en oma, tante, mama's beste vriendin, de artsen. Dat was heel fijn!
Om 20:05 uur kreeg mama persdrang! Ik werd getoucheerd en had 9cm ontsluiting. In een halfuur was mama 3cm opgeschoven! Het ging zo vlug dat zelfs de artsen versteld stonden. Snel moest alles klaar gezet worden, want jij zou heel vlug ter wereld komen. Mama mocht soms meepersen, maar af en toe moest ik de persweeën weg zuchten. Want het ging voor jou allemaal iets te snel. Je hartslag daalde en dat was gevaarlijk. Je moest zo snel mogelijk geboren worden.
Om 20:35 uur had mama 10cm ontsluiting en mocht mama beginnen met persen! Wat was dat een verademing; ik kon wat doen tegen de pijn. Wat een oerkracht kwam er in mama naar boven. Met een knip (auw!) en de vacuümpomp (mijn arme meisje) ben jij, met 19 minuten persen, om 20:54 uur geboren! Een prachtig warm en roze frummeltje werd op mijn borst gelegd en op dat moment was mama's wereld compleet. Mama mocht jouw navelstreng doorknippen, want dat was mijn grote wens. Jouw huiltje klonk zo puur en zuiver, bijna vertrouwd terwijl ik het pas voor het eerst hoorde. Jouw apgar score was een 10, je deed het zo goed! Om 21:02 uur werd de placenta geboren na 8 minuten persen. !

Een heftige bevalling vond mama het zeker. Maar trots als ik ben op mezelf, ben ik nog trotser op jou!

Welkom op de wereld mijn lieve Nora Eléna Lynn!