32 weken

Mijn wereld. Voor nu en altijd. Tweeëndertig weken samen, heb ik al gezegd dat het zó enorm snel gaat? Het idee dat je bijna tastbaar bent is onbeschrijfelijk. Mama kijkt uit naar jouw komst! Ik vergeet soms dat je op een dag mijn buik zal verlaten. Maar als mama er dan aan herinnerd wordt door iemand op stage, school of werk, beseft mama het weer. Ik vind het aan de ene kant zo jammer.. Mama zal je schopjes gaan missen, je bewegingen, de hik die je de laatste tijd hebt.. maar het meest van al zal ik het missen om jou zo dicht bij me te dragen. Jouw hartslag in mijn buik. Wat zal dat een leeg gevoel zijn als jij straks niet meer in mijn buik zit. Maar wat mama daar voor terug krijgt is het allermooiste van de hele wereld: ik kan je dan vasthouden, en knuffelen. Je mooie, kleine teentjes kussen en je prachtige oogjes bewonderen. Je bent en blijft mama's grootste wereldwonder! Over drie dagen mag mama je weer bewonderen op een echo, en dan horen we gelijk of mama mag bevallen of dat ik een keizersnede krijg. Mama heeft je lief, mijn hele leven lang. Ik hou onvoorwaardelijk veel van je, tot de maan en terug.