Tussentijdse echo

Na een week lang volop beweging viel mijn kleine pluis vandaag opeens stil. Dat was voor mij de eerste zorg. Ik besloot het even aan te kijken en vertrok naar mijn stage. Daar moest ik een meisje in haar statafel helpen (ik werk met lichamelijk beperkte kinderen). Het erin zetten ging goed maar na een halfuurtje moest ze er ook weer uit. Bij het losmaken schoot haar zitje in mijn buik. En dat was voor mij de hoofdreden om mijn verloskundige te bellen. Huilend legde mama uit dat ik jou de hele ochtend nog niet had gevoeld en tot overmaat van ramp kreeg ik toen ook nog dat zitje in mijn buik. Gelukkig mocht mama gelijk om twee uur komen. Ik kreeg een echo en daar was je dan.. spartelend, lekker te doezelen in mijn buik. Ik kon mijn geluk niet op, je mankeerde niets! De placenta zag er ook goed uit. Mama kreeg nog wel een injectie in haar bil (jak!) Omdat ze bang waren dat er misschien celletjes los waren geraakt, waar mijn lichaam dan antistoffen zou tegen aanmaken. En mama moest nog bloed afstaan voor een of andere test (met een ingewikkelde naan). Die uitslag krijg ik morgen. Het was zo fijn om je weer te zien pluis, tot volgende week. Bij de 20 weken echo lieffie!