Tussentijdse update 16 weken

Ik heb mijn hele zwangerschap eigenlijk nog niet kunnen genieten, en nu eindelijk.. na 16 weken kan ik met een gerust hart zeggen dat ik volop aan het genieten ben. Ik werd vanochtend wakker met een heerlijke, verliefde bui omdat ik zo blij ben met mijn kleine wezentje in mijn buik. Zoals jullie waarschijnlijk merken is mijn vriend eigenlijk een beetje uit beeld verdwenen.. We zijn uit elkaar gegaan na een lange periode van ruzies en elkaar vooral vernederen. Hij weet nog niet of hij het kindje wil erkennen, en hij denkt daar nog heel erg over na. Hij is in zijn doen en laten nog heel erg kinderlijk, en dat heeft mijn psycholoog ook bevestigd. Daarnaast heeft hij een narcistische stoornis en kan hierdoor eigenlijk alleen maar aan zichzelf denken. Ja, natuurlijk neem ik het hem kwalijk als hij ons kindje niet erkend, maar ik weet ook dat hij een keuze maakt die hij niet met zijn bewuste ´zelf´ maakt. We zitten bij elkaar in de klas, om de boel nog even wat ingewikkelder te maken, en dit legde eigenlijk nog meer druk op onze omgang. Na de 22e week gaat mijn ex-vriend naar een andre school toe (tenzij hij het kindje WEL erkend, dan blijft hij gewoon op deze school). Hij gaat ook gewoon mee naar de 20 weken echo, omdat ik heb de laatste kans wil bieden om zijn kindje te zien. En ik hoop dat dat de doorslag geeft voor zijn keuze. Eerst draaide we nog heel veel om elkaar heen en bleven we afspreken en bij elkaar slapen. Maar dit leverde niets op en uiteindelijk waren we nog ongelukkiger dan we al waren. Na veel huilen en verdriet hebben we hier een stop achter gezet, want ik moet sterk zijn voor het kindje. Ik sta elke ochtend voor de spiegel, met mijn schouders naar achteren en zeg dan heel trots 'Ik word een alleenstaande mama en ik ga het geweldig doen!'. Dit geeft mij een stuk meer zelfvertrouwen en ik begin er eindelijk ook zelf in te geloven. Ik krijg gelukkig veel hulp van mijn mentrix, de orthopedagoog van school en mijn psycholoog. Dat voelt enorm fijn! Ook krijg ik veel steun van mijn ouders. Mijn tijd om te genieten is dus aangebroken en ik ga het met de volle 100% doen! Heerlijk genieten van het geplop in mijn buik en de 24 weken die ik nog samen met mijn lieverd in mijn buik mag meemaken.