Hoi meiden,
nou de dag waar ik zo gevreesd voor heb is aangebroken. Mila heeft net haar eerste prikjes gehad en wat was het verschrikkelijk. Als je met je kleintje nog moet voor de eerste prikjes dan weet ik niet of je het zo leuk vindt om deze blog te lezen, dus ik waarschuw alvast ;)
Maar het is echt verschrikkelijk. Dat is op dit moment het enige wat er uit m'n mond komt.
Vanmorgen om 8.40 uur hadden we de afspraak staan. Nou als eerste natuurlijk gemeten en gewogen. Ik liep al sinds gisteren met een brok in m'n keel rond, dus je kan je misschien voorstellen hoe ik me vanmorgen heb gevoeld. Gelukkig was mijn vriend mee en hoefde ik het niet alleen te doen. Eerst hebben we het nog ovver haar groei gehad en konden we onze vragen stellen. En toen was het zover. M'n hart bonkte in m'n keel en ik kon wel gillen van spanning. Mijn lieve kleine meid wist natuurlijk helemaal niet wat haar te wachten stond en ze lag lekker om zich heen te kijken, te kletsen en te lachen. Ik vond het zo erg. Net alsof we haar voor de gek hielden terwijl wij wisten wat er zou komen. Nou en toen kwam ze met die naalden. Ooooh vreselijk! En het erge is dat die naald ook zo diep moet. Nou ze gilde het uit en werd helemaal rood! Zo zo zielig! Nou en toen kwam de tweede prik en die was nog erger. Ze raakte zo overstuur dat er geen geluid meer uit haar kwam. Echt ik heb een potje mee zitten janken en ben er nog steeds helemaal ondersteboven van. Daarna heb ik haar gelijk bij me genomen en heb ik eerst wel een kwartier met haar zo gestaan. Gelukkig was ze te troosten. Wat ben ik toch trots op mijn grote, sterke meid. Wat is ze klein en dan toch zo flink. Eenmaal in de kinderwagen is ze gelijk in slaap gevallen en ze ligt nu nog steeds te slapen. Ze is natuurlijk helemaal uitgeput.
Nou meiden, wilde het jullie toch even laten weten hoe het is gegaan aangezien er een paar meiden heel erg met me meeleefden, omdat ze wiste hoe erg ik er tegenop zat.
Nu ga ik lekker mijn meisje verwennen en de hele dag met d'r kroelen.
Lieffs, XXX
reacties (0)