Kort updatje

Hoi meiden,

even een kort blogje tussendoor. Helaas heb ik nog steeds geen babynieuws. We zitten nu op 39 weken en 3 dagen, maar nog steeds geen baby. Moet ook zeggen dat ik er nu wel flink doorheen zit. Iedereen om me heen lijkt te bevallen en zelfs weken voor de uitgerekende datum en ik zit maar te wachten. Pfff heb echt totaal geen geduld meer.

Afgelopen donderdag hadden we weer een controle bij de verloskundige. Ik had aangegeven dat ik sinds een dag of 2 de kleine veel minder voelde bewegen en dat dat me niet lekker zat. Ook blijf ik vocht in m'n gezicht en handen vasthouden en daarnaast slaap ik echt waarderloos waardoor ik echt op ben. Ben net in bad geweest en in plaats van ontspannen uit bad te komen, kom ik er helemaal gebroken uit. Het kost allemaal zoveel moeite en energie dat ik alleen al van mezelf moe word. Gelukkig heb ik een hele lieve en besgripvolle verloskundige en ook zij zag wel aan mij dat ik me zorgen maakte en er flink doorheen zat. Om het zekere voor het onzekere te nemen heeft ze direct het ziekenhuis gebeld voor een CTG. We konden gelijk terecht. Dus wij naar het ziekenhuis. Weer een hartfilmpje gemaakt, bloeddruk gemeten, urine nagekeken. Alles was gelukkig goed en ze kon zien dat ik veel harde buiken had en dat klopt ook. Ik heb sinds de afgelopen dagen alleen maar harde buiken en dat gaat de hele dag door. M'n buik is continu echt keihard. Maar dat was goed want het betekent dat je lichaam zich aan het voorbereiden is op de bevalling. Ja dat had ik zelf ook wel bedacht. Toen wilde de gynaecoloog nog een echo maken. Vruchtwater was nog voldoende aanwezig en de kleine lag nog steeds goed. Maar toch wilde ze me zaterdag (gisteren dus) weer zien want ze zag niet zoveel bewegingen op de echo. Dat is aan de ene kant logische vertelde ze aangezien de kleine nu natuurlijk minder ruimte heeft, maar aangezien ik toch een aantal klachten van zwangerschapsvergifteging heb wil ze me toch in de gaten houden. Dus wij gisteren weer naar het ziekenhuis. Weer hetzelfde ritueel hartfilmpje, bloeddruk meten, urine controleren en weer een echo. Weer zag het er allemaal gelukkig goed uit en mijn harde buiken waren toegenomen. Op de echo was ook niks bijzonders te zien, maar toch moet ik maandag weer terug komen, omdat ik weinig bewegingen blijf voelen.

Dus meiden, morgen mag ik weer en ik hoop weer dat het allemaal goed is want het houdt je toch bezig. Ik weet dat ze het zekere voor het onzekere nemen, maar het geeft me geen fijn gevoel. Aan de ene kant ben ik dolblij dat ze ons zo goed in de gaten houden, want liever 100 keer voor niks gaan dan dat er die ene keer wel wat aan de hand is. Het is denk ik ook gewoon alles bij elkaar. Ik ben zo benieuwd naar onze kleine meid en mijn geduld is nu dan ook echt op. Daardoor irriteer ik me aan alles en iedereen. De telefoon blijft maar gaan met 100 keer dezelfde vraag natuurlijk. Jullie raden het al: hoe gaat het? hoe voel je je? is het al begonnen? AAAAAAGGGHHHH gek word ik er van. Als ze er is dan horen jullie het heus wel en tot die tijd LAAT ME MET RUST! Ik heb er gewoon helemaal geen zin in. Het liefst sluit ik me de hele dag op en de enige die bij me mag komen is mijn mannetje. Ik ben echt zooo blij met hem en zo trots op hem. Hij doet alles om het mij makkelijker te maken ook al heeft hij het zo ontzettend druk. Het wordt echt de beste, liefste en zorgzaamste papa van de hele wereld.

Nou meiden, het is uiteindelijk geen kort updatje geworden, maar meer een soort klaag updatje. Moest het echt even kwijt. Hopelijk zien jullie me nu niet als een zeikerd haha.

Fijne avond nog!

Liefs, XXX