Hoi meiden,
zoals de titel van m'n blog al zegt is voor mij (ons) het aftellen nu al begonnen. Alles is klaar en gereed voor de komst van onze kleine meid en ik heb er echt zin in. Ik ben zo benieuwd en nieuwsgierig naar haar en ik ben ook wel benieuwd naar de bevalling. Tuurlijk zal het geen pretje zijn, maar toch ben ik benieuwd hoe het zal gaan. Het enige wat je weet is dat het mee- of tegen kan vallen. En dat is maar goed ook denk ik. Ben bijna 34 weken en ik begin me nu ook echt af te vragen hoe lang het nog zal duren. Misschien 4, 6 weken en het kan zelfs nog wel 8 weken duren dus wel zullen wel zien. In ieder geval zal het niet langer dan 8 weken duren voordat ze er is. Het gekke is dat ik de weken in het begin voorbij vond vliegen en dat ik nog dacht waarom gaat het zo snel? Ik wil zo lang mogelijk van deze zwangerschap, en alles wat er bij komt kijken, genieten! Nou heb ik dat gevoel nog steeds wel, maar ik zou het ook niet erg vinden als ze er over 4/6 weken is. Tuurlijk ben ik deze weken optimaal aan het genieten en dat lukt steeds beter, omdat m'n verlof eraan komt en ik het wat rustiger aan kan doen. Maar ik wil nou wel ons klein wondertje zien, vasthouden, verzorgen en noem maar op.
Nog 4 dagen werken dan de herfstvakantie en dan begint officieel m'n verlof. Eindelijk! Kan het wel uitschreeuwen van blijdschap. Ik ben er zo aan toe om lekker thuis te zijn en de tijd voor de dagelijkse dingen te nemen. Alles wordt nu toch wel een stuk zwaarder merk ik. Ik ben nog steeds onwijs trots en blij met mijn mooie buik, maar hij zit nu toch wel erg in de weg. Het slapen gaat niet meer zoals ik het wil, m'n laarzen aandoen duurt een kwartier en nadat ik eenmaal boven ben lijk ik wel een oud vrouwtje. Dus jullie kunnen je vast wel voorstellen dat ik enorm blij ben met m'n verlof straks. En ik wil me nu gewoon lekker bezig houden met de komst van de kleine i.p.v. met m'n werk bezig te zijn (hoe leuke ik het ook vind). Ben de laatste tijd ook steeds meer op haar kamertje te vinden. Ik heb haar kast en commode wel 3 keer opnieuw ingericht volgens mij haha, maar ik heb er zo'n behoefte aan om in haar kamertje te zijn. Als ik in haar kamertje ben lijkt de rest van de wereld niet te bestaan. Voor m'n gevoel ben ik helemaal van de wereld en alles wat dan nog telt en belangrijk is, is die kleine meid in m'n buik. Heerlijk vind ik dat. Kan helemaal wegdromen bij ieder dingetje wat ik er in haar kamertje staat.
Nou meiden, voor de rest is er eigenlijk niet veel bijzonders te melden. We gaan volgende week nog wel een gipsafdruk van m'n buik laten maken. Ben zo benieuwd naar het eindresultaat. Ook hebben we die dag een rondleiding in het ziekenhuis op de verlosafdeling. Ik wil thuis bevallen, maar mocht ik toch nog onverwachts naar het ziekenhuis moeten, dan vind ik het wel fijn om te weten wat me te wachten staat. Misschien dat we nog naar de jonge gezinnenbeurs gaan. Ben dan wel 37 weken dus we plannen nog maar niks want voor hetzelfde geldt heb ik daar helemaal geen energie voor. En voor de rest is het afwachten tot de kleine zelf beslist wanneer ze gaat komen.
Fijne dag nog meiden en tot de volgende blog!
Liefs, XXX
reacties (0)