Toch geen vierde..

Tijdje geleden dat ik hier weer wat schreef.. toen nog enorm enthousiast om voor een vierde te gaan. Ik ben bang dat het 'm niet gaat worden. De twijfels en angsten nemen alleen maar toe, de wens neemt alleen maar af. Nu ook in deze Corona tijd, waarvan we niet weten hie ons leven er straks uit gaat zien, met de drukte van 3 kinderen in huis, denk ik dat het goed is zo. Ook al voel ik een enorme warmte als ik een baby zie of een vlog bekijk over een zwangerschap. Ik kan het me niet meer voorstellen om zwanger te mogen zijn. 10 jaar geleden ongeveer werd ik voor het eerste keer, geheel ongepland zwanger. Nog in mijn studietijd.. wat was dat schrikken zeg, het overkwam me. Wat was ik sterk toen, ook al was ik jong. Ik had nauwelijks angsten lijkt het wel. Het waren mooie bijzondere tijden. De moederschap voor het eerst was zwaar, de borstvoeding die maar niet lukte en het verantwoordelijkheidsgevoel waren toch soms erg pittig op die leeftijd. Maar ik kon ook erg genieten van mijn eerste knappe zoontje. Hij was en is nog steeds zo mooi.. en toen een jaar later werd ik weer zwanger. Ook een jongetje, dit keer een vrij rustig lief mannetje. Hoe onzeker ik bij de eerste was, hoe vol vertrouwen ik nu mijn tweede zoontje in mijn armen had. Ik genoot vanaf dag 1 en het was zo'n makkelijk kind. Mooie tijden die snel voorbij zijn gegaan. En als laatst nog een kinderwens, die maar niet vervulde door de miskramen. Vreselijke periode met veel verdriet en onzekerheden. Als ik er aan terug denk doet het nog steeds met dezelfde intensiteit pijn. Dat plekje in ons tuin waar we mijn 11 weken mini kindje heb begraven doet ze ne me steeds aan hem/ haar denken. En na alle onzekerheden alsnog een voldragen derde zwangerschap, wat was ik gelukkig en blij. Ook een hele fijne eerste jaar gehad met alleen maar genieten. Ik ben erg dankbaar voor wat ik heb gekregen. Ik twijfelde enorm voor een vierde, en merk toch dat de wens steeds verder afneemt. Het is goed zo. Mama is niet meer zo sterk als 10 jaar geleden, heeft al veel verdriet en pijn gehad en is enorm moe.. en de wereld waar we nu in leven.. Het is goed zo..