Voor mijn gevoel duurt het zo lang dit keer. Ik ben nog maar 6.4 weken zwanger. Ik moet nog 6 weken overleven om die magische grens te passeren. Zo lang nog en of ik het ga halen is nog maar de vraag. Hoe verder de zwangerschap, hoe angstiger ik word. Over twee weken heb ik een etentje met mijn collega's en dan denk ik, wat als er daar iets gebeurd? Het idee maakt me al helemaal angstig. Ik ben toch echt weer bang op een miskraam, alhoewel ik me aan de ene kant ook heel kalm voel. Ik wil er aan de ene kant ook niet denken, maar het is toch iets wat mij dagelijks bezig houdt. Bij alle wc bezoekjes controleren of ik dit keer bloedverlies heb, even nadenken of ik wel genoeg symptomen heb gehad vandaag, en ga zo maar door.
Tot nu toe is er geen reden voor paniek. Mijn bloedwaardes zijn nu normaal, ik lig qua groei op schema, ik heb goede zwangerschaptesten in het begin gehad en de zwangerschapssymptomen zijn aanwezig. Toch zoek je steeds een bevestiging. Helaas weet niemand of het ook dit keer goed zal gaan en die onzekerheid zorgt voor angst. De echoscopiste zei dat het goed was, maar ik hoorde haar al zeggen dat ik de termijnecho pas na de afspraak van de verloskunde bij 8 weken moest maken. Dat terwijl bij de vorige keer ik gelijk al een datum kreeg voor de termijnecho. Ze gelooft zelf ook nog niet dat het dit keer na 2 miskramen goed zal komen denk ik. Althans, zo kwam het dan over.
Het enige wat ik kan doen is afwachten en niet te lang bij stilstaan. Gelukkig lukt dat laatste redelijk. Door mijn dagelijkse bezigheden (werk, kinderen, huishouden) ben ik gelukkig snel afgeleid. Over 1,5 week de afspraak bij de verloskunde. Ben benieuwd hoe ze zal reageren als ze mij weer gaat zien :)
reacties (0)