Het wordt steeds erger die wens voor een derde..

Pff ik kan maar niet zonder die gedachte de dag doorkomen. Waarom kriebelt het nu zo behoorlijk? Ik weet het niet meer! Ik droom er van pff, ik lees de bevallingsverhalen, kijk weer terug naar de eerste foto's van mijn kinderen. De verlanging is weer zo groot.. Maar het is helemaal niet verstandig, gezien mijn werksituatie. Wat is dit moeilijk zeg! Als ik nu geen baan had, had ik het zeker aangedurd. Ik moet nog een paar maanden wachten, dan pas kan ik er denk ik over beslissen. Ik weet het niet meer, stomme hormonen toch!!