Bijna 38 weekjes alweer..

De laatste weken zijn zo razendsnel voorbij gegaan, terwijl het in het begin zo lang leek duren. Deze zwangerschap ging echt veel sneller dan de eerste heb ik gemerkt en ik denk dat de aanwezigheid van mijn zoontje daarin een grote rol speelt. Ik heb het gewoon te druk en volgens mij is een tweede zwangerschap ook heel anders dan een eerste. Bij de eerste keer weet je niet wat je te wachten staat, is alles nieuw etc. etc. Ik vind deze zwangerschap net zo wonderlijk als de eerste, maar toch voelt het gewoon anders aan. Ik denk dat je bij de eerste zwangerschap veel meer kan genieten dan bij een tweede, derde of vierde. Al met al, ik vind deze zwangerschap heel erg meevallen qua klachten en humeur. Zelfs vergeleken met de eerste zwangerschap voel ik me met deze zwangerschap veel beter, al sinds begin afaan. Gek is dat hehe, heb ook een heel andere buik dan bij de eerste. Dat een zwangerschap toch zo kan verschillen elke keer.. Nu zit ik alweer bijna in week 38 en mag ik eigenlijk gewoon bevallen. Heel gek gevoel, want voel me er ook helemaal niet klaar voor. Terwijl ik bij de eerste zo ongeduldig was, wil ik bij deze dat het nog wel zeker 2 weken mag duren. Overtijd wil ik dit keer natuurlijk weer niet, dat gaat ietsjes te ver hehe maar ja het ligt niet aan mij. Kan dus weer gebeuren.

Moet nog de laatste dingen doen, en heel gek ik begin veel relaxer te worden dan een paar dagen geleden. Toen had ik namelijk heel erg nesteldrang hehe. Maar nu lijkt het af te nemen en heb ik zoiets van 'ach het komt wel'. Hmm laat ik maar morgen toch mijn vluchtkoffer helemaal in orde te maken. Dan is het belangrijkste al gedaan denk ik. Qua schoonmaak houd ik ook alles bij, maar soms duurt het wel weer totdat alles weer schoon is hehe. Ik blijf niet constant aan de gang, pff dan word ik echt gek hoor. Ik moet een balans vinden denk ik.

Ik kijk een beetje tegenop de bevalling. Ik weet eigenlijk of het een beetje is of heel erg. Als ik er over nadenk dan heb ik het gevoel van angst en spanning in me. Zo van, gaat het me dit keer wel lukken, gaat een tweede keer veel makkelijker, wat gaat er allemaal gebeuren pff om gek van te worden. Ik hoop zo erg dat het kort gaat duren en dat ik dan minder lang pijn moet verdragen. Ik werd echt depressief van de bevalling, omdat het echt wel een soort shock voor me was. Ik wil dit keer liever ook geen pijnstilling, en ik denk stiekem dat ik best snel ga en kan bevallen (gezien mijn eerste bevalling ook niet zo heel lang duurde), dus misschien is er helemaal geen tijd voor pijnstilling. We zullen het zien, ik moet er niet te lang bij stil staan. Je weet het toch nooit. Gewoon zo neutraal mogelijk blijven. Ik vind het dit keer wel heel spannend en ik weet uiteindelijk dat het wel waard is en waarvoor je het doet, dus ik denk ook meer aan dat moment dan aan het moment daarvoor. Ik hoop dat de bevalling dit keer echt gaat meevallen en ik ga dit keer mijn best doen om me meer te ontspannen (is makkelijk gezegd nu, maar ik had bij de eerste bevalling echt problemen met het opvangen van de weeen).

Nou ik hoop stiekem toch dat dit mijn laatste blog over deze zwangerschap zal zijn en dat ik mijn volgende blog over de bevalling mag schrijven. Zie dat ik dat bij mijn eerste niet heb gedaan eheh, vind het achteraf gezien wel jammer, want het wordt steeds vager en vager allemaal. Ik heb nog wel een papiertje van de VK toen gekregen over hoe mijn bevalling verliep dus ik denk dat ik dat nog wel een beetje dan kan herinneren.

Over 3 dagen ben ik jarig en het grappigste is dat mijn moeder 2 weken te vroeg beviel van mij. Als ik dus ook 3 dagen later beval op mijn verjaardag, dan zal dat dus ook in week 38 zijn. Het zou wel het mooiste cadeau zijn die ik ooit heb gekregen en zal krijgen denk ik. We zullen het zien :)