Opnieuw
Op 11 maart 2012 vlogen boven ons huis wel honderden ooievaars over. Het was werkelijk een prachtig zicht, zeker omdat we op dat moment in een vruchtbare periode waren en we, ondanks de verhaaltjes, hoop begonnen te koesteren. Op 26 maart 2012 had ik een zeer positieve zwangerschapstest in de hand. Ons geluk kon niet op.
Aangezien in discoide lupus heb, werd ik zeer goed en snel opgevolgd door de gyno. Eerste echo was op 6 weken en alles leek goed. Op 7 weken plots bloeding en krampen. Naar de gyno. Alles ok maar een gedeeltelijke loslating van de placenta. Ik werd op een week bedrust gezet en op 8 weken nieuwe echo. Alles was terug hersteld en we konden opgelucht adem halen.
Aangezien de gyno geen print kon maken van de echo gingen we naar het lokale ziekenhuis om een afprint te vragen van de echo. Een fototje van ons babytje leek ons nu wel perfect.
Daar bericht gekregen dat er geen hartslag was op 8 weken en 4 dagen. Nog 2 weken afgewacht op een spontaan miskraam maar op 10 weken nog steeds geen afkomende vrucht. Nieuwe echo met dezelfde diagnose en dus curretage op 8 mei.
Nu had ik op 4 juni weer meer eerste menstruatie en bij controle op 11 juni bleek er een ovulatie op komst te zijn voor 17 of 18 juni. Dus goed geklust in deze periode en nu weer afwachten. NOD op 29 juni.
Het lijkt toch allemaal zo onwezenlijk en ik weet dat deze zwangeschap er één zal zijn met vele vragen, zorgen en onrust. Hopelijk kan ik, mocht het zover zijn, er toch wat van genieten.
reacties (0)