25 weken vandaag

Volgens het boekje lijkt de zwangerschap te verlopen. Ik voel me prima, voel de baby ook regelmatig, je voelt hem nu de hele tijd bewegen i.p.v. af en toe schoppen. Ook is het erg goed te zien aan de buitenkant. Ik vind dat zo leuk als ik op het werk in gesprekken of in de overdracht zit. Dat geeft alles wat ik doe een gouden randje. Patienten worden ook beschermender als er spanning op de afdeling is of een escalatie dreigt, nu mijn buik duidelijk dikker wordt (en de rest: 12 kg gegroeid!). 

Afgelopen week twee kleine baby's gezien (Anna en Jasmijn) en dan gaat het toch wel erg kriebelen hoor. En ook bij Hilco volgens mij, ik vind het zo aandoenlijk en vertederend als hij met die kleintjes aan het kletsen is. Op de 1 of andere manier reageren ze beide ook heel vrolijk op hem. Vast vanwege zijn uitstraling, hij is op zo'n moment helemaal 'into' de baby, lijkt de rest van de wereld even vergeten. Ook erg leuk om te zien hoe beide moeders trouwens reageren op elke gezichtsuitdrukking en elk geluidje, er ontgaat hen niets! Erg trots en moeders alsof ze nooit anders geweest zijn. Romy en Neville vonden het ook beide erg interessant. Dus dat lijkt wel goed te komen straks met hun broertje. Inmiddels hebben we een naam op ons lijstje (de enige). Maar in ieder geval een naam.

Af en toe harde buiken als ik me teveel heb ingespannen bijv. En steeds maar aan eten denken (en ook steeds eten, ik eet alles wat los en vast zit). Zo nu en dan wat last van beginnende zuurbranden, hoopt dat het hier bij blijft, had dat bij Neville ook, nooit geweten dat dat zo vervelend en pijnlijk kan zijn.

Zondag hadden we een familie reunie van de Neutels (mijn moeder). Dit was op een boerderij met koeien. Erg leuk, maar ik kan niet tegen die pasgeboren kalfjes waar de navelstreng nog aan zit en die geen ruimte hebben om te bewegen en te dartelen. Het idee dat die moeders ergens leeg lopen te zijn, zonder baby, maar wel net bevallen, vind ik zo erg. Maar ook dat die baby's zo helemaal geen genegenheid ervaren op het moment in hun leven dat ze dat het meeste nodig hebben. Volgens mij kun je dan nog beter een vleeskoe zijn....