Marieke bevallen!

Sinds gisteren 15 weken zwanger. Vandaag was het een prachtige dag qua weer: zonnig, haast warm, en de bevaldag van Jasmijn, het dochtertje van Gerrit en Marieke. Marieke helaas nog niet gesproken, maar weet wel dat alles goed is. Ik kan me nog zo voor de geest halen dat ik haar buik zag toen ze 14 weken zwanger was, zo snel gaat dat dus. We hebben haar prachtige buik gelukkig afgelopen vrijdag nog gezien, toen zei ze al dat ze dacht dat het wel eens zondag zou kunnen worden, en ja hoor. Volgens mij begrijpt Romy wel dat de baby geboren is nu, ze leek ook wel enthousiast, of dat was ze omdat ik het was.

Een mooi eindje gewandeld vandaag, Asserbos, kinderboerderij en wat eten en drinken bij de Bonte Wever. Op de terugweg merkte ik wel dat dat me energie kostte. Sowieso word ik suffig na het eten, maar ik kreeg ook wat last van mijn onderrug. Over een paar weken moeten we vast bankjes-routes gaan lopen, haha.

Zo nu en dan heb ik krampen in mijn onderbuik, vooral als ik een poosje voorover heb gezeten. Had dit de vorige zwangerschappen geloof ik niet. Het doet aardig pijn, moet een poosje stil en voorover staan. Ik ben inmiddels zo'n 4,5 kg aangekomen en mijn buik is al wel aardig zichtbaar. Ik krijg mijn wijdste broek ineens niet meer aan, normaal heb ik daar een riem in (aardig strak), anders zakt ie af. Mijn spijkerbroeken met stretch willen nog wel redelijk omhoog (het gaat eigenlijk om mijn dikkere benen en billen i.p.v. dikkere buik...oeps...), maar niet meer dicht. Daar zit een elastiekje tussen nu. Ik heb nog steeds het gevoel dat het een jongetje is, zal vreemd zijn als het straks toch een meisje blijkt. Ik heb de baby nog niet gevoeld (tenminste voor zover ik weet) en weet ook niet waar de placenta zit trouwens, hebben ze bij de echo niet gezegd en wij zijn vergeten het te vragen. Ik kan nog wel op mijn buik slapen, maar het voelt wel iets minder prettig als voorheen. Meestal trek ik een been op zodat mijn buik iets ontlast wordt. Afgelopen nacht wilde dat redelijk, omdat Romy en Neville echt super geslapen hebben, nl. tot 07.50u!!!!! Sinds een afgelopen dinsdag ongeveer, slapen ze eindelijk echt tegelijk door sinds Neville geboren is! Ik bouw de borstvoeding langzaam iets af, misschien dat dat ermee te maken heeft. Nu krijgen ze gemiddeld 3 a 4 x per etmaal. Misschien loopt het door de zwangerschap ook wel wat terug. Ik ben niet van plan om helemaal te stoppen, want dan kunnen ze in de kraamweek ook nog helpen om de stuwing weg te drinken (en natuurlijk omdat ze daardoor eigenlijk nooit ziek zijn, ik een mooi momentje met hen samen heb na mijn werk, etc.) 

Joke en Remon zijn vandaag bezig geweest om de babykamer te behangen en ze vertelde dat ze nu helemaal bekaf was. Afgelopen week hebben ze de babykamer opgehaald, white-wash. Nog niet gezien, maar vast heel mooi. Zij willen niet weten wat het is en hebben de 20 weken echo vorige week maandag gehad. Uitslag was goed gelukkig, toch altijd een enorm spannend moment. We hebben bij hen ook het gevoel dat het een jongetje is, geen idee waarom. Misschien wel omdat Hilco het meestal goed heeft en ik daar blijkbaar blind op vaar.