Zwanger???!!!

Nou, dat is ook wat. Ik ben sinds de geboorte van de jongste maar kort aan de pil geweest en vervolgens veelal anticonceptie gebruikt, omdat we nog niet helemaal toe waren aan een derde kindje. Vooral omdat we sinds de komst van de tweede eigenlijk geen nacht meer normaal hebben doorgeslapen (ze zijn in ieder geval op 1 hand te tellen dat ze beide doorsliepen). Dus het leek ons wel vermoeiend als er nog een kleine bij zou komen die waarschijnlijk ook in ons bed zou belanden 's nachts. Onze andere twee kinderen eindigen de nacht namelijk standaard bij ons in bed. Heel gezellig, maar erg weinig ruimte en daardoor nogal oncomfortabel. Tevens krijgen ze beide nog borstvoeding en als ze naast mij liggen, worden ze daardoor gewoon vaker wakker (of halfwakker) om te drinken.

Bovendien heeft Hilco waarschijnlijk een hernia (dit wordt 4 januari uitgezocht middels een MRI scan) en werk ik zelf daardoor 100%. Dat heb ik geaccepteerd en ik vind het ook wel best, maar zo nu en dan zou ik best iets willen minderen om meer bij de kinderen te kunnen zijn en de sociale contacten en het huishouden beter bij te kunnen houden. Het werk wat ik doe, is vrij pittig.

Om zwanger te kunnen worden moet je natuurlijk aan verschillende voorwaarden voldoen. Deze waren ook maar mondjesmaat aanwezig, veel late diensten waarna ik gewoon te moe was... Mijn buik leek echter wel wat te groeien, maar ik ontkende dat ik zwanger zou kunnen zijn. Ben de afgelopen twee maanden bijv. wel ongesteld geweest (d.w.z. ik heb een klein beetje bloedverlies gehad).

Vandaag toch maar voor de zekerheid een test gedaan (afgelopen maandag gegourmet met Joke en Remon, dus rood vlees gegeten en ik rookte nog steeds, gelukkig drink ik praktisch nooit). Ook mijn zusje wees me nl. op mijn buik en vroeg, meer als grap, of ik niet zwanger zou kunnen zijn. Hilco heeft ook al met enige regelmaat gezegd: Wat is er toch met je buik? Maar dat zei hij in de zomer ook al steeds, omdat we het toen wel eens over een derde hadden gehad. Het verschil tussen de jongste en een evt. derde werd nl. wel steeds groter en we vonden beide dat er eigenlijk niet teveel verschil tussen de kinderen zou moeten zitten. Ik heb achteraf wel signalen gehad: dikkere buik, in de ochtend zo nu en dan enkele minuten een beetje misselijk gevoel, trek in tum-tummetjes, heel erg veel zin in stamppotten (alle soorten), zeer veel trek, denk continue aan eten, het idee soms bandenpijntjes te voelen als ik rechtop ging staan als ik van de bank opstond, zwart voor de ogen worden (bloedarmoede? lage bloeddruk?), meer kan ik zo even niet bedenken. Maar al met al toch wel redelijk duidelijke voortekenen. Volgens mijn dochter loopt de voeding ook wat terug, ze geeft aan een voorkeursborst te hebben omdat in de andere volgens haar minder melk zit. Ik was al wat aan het afbouwen (van 6 naar 4x daags ongeveer, incl. nachten).

Iedereen in mijn omgeving, behalve mijn zusje (helaas) is ook zwanger, dus we hebben alle babyspullen en kleding de deur uitgedaan afgelopen maanden....

Maar goed, test dus gedaan: overduidelijk.... zwanger!!! twee donkerrose streepjes, onmiskenbaar dus. Geen idee hoever ik ben. Morgen maar contact opnemen met de huisarts. Hopen dat we snel terecht kunnen, omdat mijn buik al vrij dik is, zit ik misschien al rond de 12 weken. Ben erg nieuwsgierig, met die echo doen we niets. Ongeacht wat eruit mag komen, we houden het kindje hoe dan ook, maar zijn wel erg nieuwsgierig naar de uitgerekende datum (misschien in de buurt van mijn vriendin, bij haar begint haar buik nu ook echt te komen).

Morgen ook maar even naar de Etos om multi vitaminen voor zwangere vrouwen halen, haha.