15 ballonnen | Update

15 ballonnen, 1500 dagen lid van Babybytes, 1 gezonde en blije dreumes en 26 + 1 weken zwanger. Dat had ik 1500 dagen geleden niet gedacht!

1500 dagen geleden wilde ik zo graag zwanger worden, maar het lukte maar niet. De rollercoaster begon, net als de medische molen waar we uiteindelijk in belandden. Wat een tijd! Zoveel hoop, zoveel verdriet, zoveel onmacht en zo'n grote wens... En toen eindelijk, na 4 IUI's, een positieve zwangerschapstest. Het duurde lang voordat ik het echt kon geloven! Een fijne zwangerschap volgde. De laatste weken wel pre-eclampsie, maar ik werd toen goed in de gaten gehouden. Met 39 + 2 weken is Tirza geboren, op 13 mei 2014. Wauw! Een gezonde, blije baby is inmiddels gegroeid tot een gezonde en blije dreumes. Ze is intelligent, heeft een (actieve) woordenschat van ca. 400 woorden en zinnen, ze is ontzettend lief en zorgzaam ('moedert' altijd over haar pop), kan lekker spelen met autootjes, vindt boekjes lezen heerlijk, slaapt goed, eet goed en is een mooie dame. Net als vrijwel iedere moeder ben ik verliefd en trots op mijn dochter!

Omdat het zwanger worden de eerste keer moeizaam ging en ruim 3 jaar duurde voordat we dan eindelijk een baby in onze armen hadden, dachten we al vrij snel na over wanneer we zouden beginnen voor een broertje/zusje voor Tirza. Naar aanleiding van de medische molen bleek er niets 'mis' te zijn met ons, waardoor het niet lukte; we hadden gewoon pech! Het kón bij wijze van in 1 keer raak zijn, maar het kon ook zomaar weer 3 jaar duren. Mijn man en ik hebben toen een soort minimum opgesteld; we wilden dat er minimaal 2 jaar tussen Tirza en broertje/zusje zou zitten en het liefst maximaal 5 jaar. We wisten ook uit ervaring dat het niet te plannen en te timen valt, dus sinds Tirza d'r eerste verjaardag was ik gestopt met de pil om in ieder geval alvast te 'ontpillen'. Na 3 maanden ontpillen, augustus 2015, zouden we kunnen beginnen met proberen als we wilden uitgaan van het minimum van 2 jaar. Zo gezegd, zo gedaan en begin september vroeg mijn man ineens 'moet je niet eens een zwangerschapstest gaan doen?'. - 'Goh, ja... Ik zou nu anders wel zo'n beetje ongesteld moeten worden... Het zal toch niet?!'
Maar het was wel zo! Hoe bizar, hoe ongelooflijk! Zomaar de eerste keer raak! Echt waar?! Ja, echt waar! Geen jarenlang wachten met emoties die alle kanten opgaan? Geen medische molen? Nope, toch echt zwanger! De uitbrekende datum is 17 mei 2016. Van Tirza was ik 18 mei uitgerekend, dus het blijkt maar weer dat het inderdaad niet te plannen valt!

Vandaag, 10 februari 2016, ben ik 26 weken en 1 dag zwanger van een jongen. Wat een wonder!
Dit is wel een totaal andere zwangerschap dan bij Tirza. Vanaf week 5 was ik extreem misselijk en kon ik niets binnenhouden, wat ik ook probeerde. Sinds week 6 kreeg ik medicatie (Emesafene) tegen de misselijkheid, omdat ik ook al aardig wat kilo's was afgevallen. Toen ik 8 weken zwanger was, stond ik woensdag nog te werken van half 8 tot half 6, waarvan ik van half 9 tot 5 les had gegeven zonder tussenuren. Ik vond mezelf opvallend moe, dus de dag erna maar naar de huisarts gegaan. Ik ben toen gelijk een week opgenomen in het ziekenhuis ivm uitdroging. Sondevoeding was de volgende stap, maar gelukkig werkte andere medicatie (Primperan) iets beter. Ik ben misselijk geweest tot week 23. Eindelijk gaat het nu goed, zelfs zonder medicatie!
Met 16 weken kreeg ik een flinke bloeding; geen spotting, maar echt een flinke-flinke bloeding. Na onderzoeken bleek alles in orde te zijn! Oorzaak van de bloeding: onbekend. Gelukkig -tot nu toe- eenmalig geweest!
Rond die tijd kreeg ik last van m'n bekken. Ai... Gelijk gestart met fysio wat ik nog steeds wekelijks moet ivm bekkeninstabiliteit. Vervelend, maar gelukkig niet erg voor de baby!
Ook kreeg ik rond die tijd extreme jeuk, zonder uitslag. Ik werd gek van de jeuk! Het was overal; van achter m'n oren tot m'n enkels! Vooral de nachten waren verschrikkelijk. Mentholgel en andere zalfjes werkten niet. Uit een bloedtest bleek dat de waarden van m'n galzuur-zouten aan de hoge kant was. Ik bleek een lichte/beginnende vorm van zwangerschapscholestase te hebben en dat kan wel gevolgen hebben voor de baby. Gelijk daar andere medicatie voor gekregen en ik krijg sindsdien 2 keer per week lichttherapie (UVB) om de jeuk te verlichten. Het werkt, YES!
Bovenop al deze 'kwaaltjes' ging m'n bloeddruk ook ineens omhoog. Inmiddels is dit weer oké, maar het schommelt wel nog.
Conclusie: 100% ziektewet om zoveel mogelijk rust te krijgen en onder controle bij de gynaecoloog vanwege medische indicatie. Dat was even wennen! Mentaal heeft het mij wel wat moeite gekost om werk los te laten en om echt te gaan rusten. Inmiddels heb ik met alle ziekenhuisbezoekjes wel m'n wekelijkse routine en dus ook m'n draai gevonden, waardoor het rusten nu een stuk beter gaat.

Het belangrijkste: het gaat goed met de baby en het gaat goed met Tirza! Wij zijn gelukkig! :-)

Nu probeer ik mij bezig te houden met luxe-problemen, namelijk de naam van het broertje van Tirza! :-) We hebben 2 á 3 opties, maar oh, ik kan geen keuze maken! Ik laat dus lekker m'n man de keuze maken! ;-)

Voor een update heb ik aardig veel tekst, dus tijd voor een theetje ;-)

Liefs!