Zenuwen

Morgen 'gelukkig' weer werken, want ik ben me een partij zenuwachtig!

Donderdag 6 september is m'n NOD. Alweer. Ik ben er nu toch echt wel klaar mee met dat wachten, iedere keer weer die spanning, hoop wat omslaat in wanhoop en vice versa.

Heb ik symptomen? Geen idee! De laatste dagen ben ik natuurlijk weer ermee bezig. Voel ik krampjes? Waarom zitten al die puber-pukkels op m'n voorhoofd? Betekent het witte slijm nog iets (sorry... Is ranzig, maar het is dus zo erg met me gesteld op dit moment dat ik zelfs slijminspectie doe)? Is m'n temperatuur hoog genoeg? Zal m'n temperatuur hoog blijven en zo ja; voor hoe lang?

De ene maand ben ik er meer mee bezig dan de andere maand, maar dat accepteer ik en ik vind het niet erg (hoewel ik er nu dus wel klaar mee ben). We willen ten slotte ons leven veranderen, dus het zou raar zijn als ik er niet mee bezig ben! De laatste week is echter wel weer heerlijke gekmakerij. Wat zal ik weer teleurgesteld zijn als ik deze week toch weer ongesteld word!!!! Al helemaal omdat ik dan de afspraak moet maken voor dat nare HSG-onderzoek. Bluh.

Morgen dus weer werken (= lekkere afleiding), maar aangezien morgen de introductieweken begint en ik mijn leerlingen voor het eerst zal zien, word ik nu ook daar zenuwachtig van! Hahaha!

Ow ja! En dan morgen ook eindelijk eens een kijker voor ons appartementje wat al 1,5 jaar te koop staat! Nog meer spanning!

Kortom: Het heeft allemaal lang genoeg geduurd. Ronde 14 moet maar eens DE ronde zijn waarin het ons dan eindelijk zal lukken om zwanger te worden! Want ooit moet het eens lukken, toch?!

Liefs!