Keizersnede (geen oordeel)

Hallo allemaal.

Ik probeer mijn verhaal zo goed mogelijk uit te leggen.
Ik ben vandaag 4 weken en 3 dagen zwanger.
Ik ben helemaal in de wolken.
Maar nu komt het.
Mijn roze wolk wordt meteen overbrucht door
Een donder wolk.
Ik krijg meteen de geur van het ziekenhuis weer in m'n neus en
De paniek slaat al helemaal toe.
Moeilijk slapen en elke minuut van de dag spookt het.

En toch heb ik dit al twee keer overwonnen.
De eerste keer weet je niet wat je te wachten staat
En een tweede keer wil je het altijd een kans geven.

Helaas ben ik er nu twee keer achter gekomen dat ik zelf
Meteen in een weeeen storm terecht kom die niet meer stopt
En door gaat tot de 10cm ontsluiting.
En nu komt het.
De pijnbestrijding wil gewoon helaas niet lukken.
Ze krijgen mij gewoon niet meer verdooft.
En daarnaast heb ik ook heel lang last gehad van
Mijn rug gehad wat niet uit te houden was.

Daarom kijk ik nu dus Helemaal op tegen de bevalling.
En al met al zit ik dus heel erg te twijfelen over de keizersnede.
Nu weet ik dat het hier niet zomaar kan.
Maar al die dingen wat mij achter volgt het niet kunnen verdoven.
Die verschrikkelijke pijn maandag lang in de rug van de ruggenprik.
Oo bah nee..

En het is ook niet zo dat ik via een makkelijk weg wil gaan.
Heb namelijk de weg al twee keer gevolgt dus weet wat het is.

Mensen hier ervaringen mee.
En mag je met zulke vragen bij de gynaecoloog aan komen.

1026 x gelezen, 3

reacties (0)


  • -bloemsje-

    Geef dit aan bij de gynaecoloog. Hier ook (twee x) een ks gehad (eerste mag in stuit, tweede vergroot risico op scheuren baarmoeder), ik heb de gyn gesmeekt om een ks bij de tweede en na aandringen ging zij eindelijk overstag. Als je zelf echt echt echt niet durft natuurlijk te bevallen moet je net zolang ‘zeuren’ totdat ze akkoord gaan. Het is JOUW lijf! Heeft niemand iets over te zeggen!

  • Anna-76

    Ik zou eerst proberen om de vorige keren te verwerken mbv professionals. Al was je niet zwanger, dan zou ik je dit nog adviseren. Zoiets blijft je achtervolgen.

    Een keizersnede doen ze niet zo maar. Er kleven namelijk grote risico's aan. Dat heb ik bij mijn eerste ( spoed-)keizersnee aan de lijve ervaren. Heb op het randje gelegen....Er was een slagadertje in de buikwand gescheurd.

    Desondanks wilde ik tóch weer een keizersnede, omdat ik bang was voor wéér een spoedkeizersnee. Ik had een lieve, begripvolle gynaecoloog. Maar hij vertelde dat niet elke collega er zo over dacht...

  • H1987

    Ik denk dat je beter hulp zoekt om je opgelopen trauma te verwerken dan te kiezen voor een keizersnede. Als je op natuurlijke manier kan en mag bevallen, vind ik de risico's van een keizersnede echt niet opwegen. En de klachten die jij zegt na een natuurlijk bevalling kan je evengoed hebben na een keizersnede. Ik heb zelf 3 keizersnedes gehad omwille van te smal bekken. Dus ik weet maar al te goed wat de complicaties kunnen zijn op korte of lange termijn of de rest van je leven.

  • DEEM16

    Ik heb 3 weken geleden mijn 3de keizersnede gehad. De wonde is na een dag terug open gegaan onwijs veel pijn.... het gaat nu al beter maar de wonde trekt nog en ver stappen doe ik ook nog niet ... Ik zou er eens goed over nadenken. Een keizersnede is een serieuze operatie met een serieus herstel nadien

  • Lady-Whistledown

    Geen ervaring mee maar je kan natuurlijk alles aan de gynaecoloog vragen.

  • Taartje

    ZO HERKENBAAR!!! Ik dacht echt dat ik de enige was die snel in een weeenstorm terecht kom en waarbij de pijnstilling niet werkt.. Onwijs vervelend voor je! (Voor mij een verademing om te lezen dat ik het niet alleen heb).

    Je mag hiermee zeker naar de gynaecoloog of je verloskundige. Zij weten hoe het de eerste 2x voor jou gegaan is en zullen denk ik zeker met jou mee gaan denken.

    En misschien is het verstandig om hierover te praten met een therapeut? Even je verhaal kwijt kunnen aan iemand die overal buiten staat.. Misschien is een doula ook iets voor jou.. Zij helpt je bij veel dingen waar je mee zit tijdens de zwangerschap en tijdens de bevalling. Ik hoop ontzettend voor jou dat je een goeie zwangerschap en een hele mooie bevalling hebt! Hou je ons op de hoogte als je een beetje weet hoe of wat? En als je hierover een gesprek gehad hebt met je verloskundige/gynaecoloog?

    Succes!!

  • Vooreenderdewonder

    Nou idd..

    Klinkt dan idd gek dat we zeggen blij.

    Maar fijn om dan idd iemand die hebben die je snapt.

    Jazeker ik heb 21 december een afspraak met even een vervangende preonatioloog en daarna kon ik weer bij m'n eigene en dan ga ik zeker het gesprek aan.

  • Vooreenderdewonder

    Nou idd..

    Klinkt dan idd gek dat we zeggen blij.

    Maar fijn om dan idd iemand die hebben die je snapt.

    Jazeker ik heb 21 december een afspraak met even een vervangende preonatioloog en daarna kon ik weer bij m'n eigene en dan ga ik zeker het gesprek aan.

  • Salamandertje

    Ik heb 2 x een spoedkeizersnede gehad. Ik kan nu na 2 jaar eindelijk dweilen zonder napijn. Tijdens mijn menstruatie heb ik nog steeds pijn aan de wond... Ik had 2 heel verschillende bevallingen met als overeenkomst de keizersnede... Ik zou er met iemand over praten zodat je toch weer ontspannen je bevalling ingaat...

  • Nog-even!

    Auw! Dat lijkt mij dus idd het risico...nog heel lang pijn en ongemak doordat er bijna altijd buikspieren doorgesneden worden en je flinke littekens overhoudt- zowel van binnen als van buiten....

  • Infanzia

    Ik heb zelf ook 2 keer een spoedkeizersnede gehad en vond de pijn achteraf heel intens maar denk dat hoe heftig jij het heb eerder uitzondering dan regel is.

  • Nog-even!

    Na jouw ervaringen klinkt het misschien niet geloifwaardig, maar iedere bevalling is anders: bij mij werden de vliezen twee keer gebroken, waarna meteen de weeen begonnen. Maar bij de de tweede braken de vliezen spontaan en is er 20 uur niks gebeurd.... Ik begrijp je angst en die moet je zeker bespreken met je gyn, maar houd in je achterhoofd dat het echt anders kán lopen.... Hoe zie jij een keizersnede als de verdoving niet werkt? Onder algehele narcose is voor het kindje vaak niet prettig en geeft de moeder, naast het revalideren van de keizersnede vaak nog vreselijke misselijkheid en duizeligheid nadien.... Lijkt me zelf ook geen prettige ervaring.... Dit lijkt me echt iets om goed door te praten en te vragen wat de mogelijkheden zijn....

  • Sharon

    Zoals ik het lees heb je toch ietwat trauma opgelopen is het niet handig dat hiernaar eerst gekeken wordt.

    Juist vanwege complicaties kiezen ze er liever niet voor om een KS te doen.

  • Mommyx3

    het is allemaal spannend en eng als je voor de 2e of 3e keer weer moet bevallen. JE bent er nu nog niet aan toe en dat is logisch nog maar 4 weken. toen ik met 33 weken in het ziekenhuis lag een middag voor ctg kreeg ik ook zowat een paniek aanval ik dacht ik wil en kan dit echt niet bevallen. met 38 weken ingeleid en ja dan tegen die tijd ben je er klaar voor. ze gaan je hiervoor geen keizersnede gegeven denk ik. buiten de ruggenprik zijn er nog meer versovingsmiddelen lachgas bijv miss is dat een optie? en wij vrouwen zijn sterk zonder verdoving lukt het ook💪🏼 je hebt het al 2 keer gekund 3e keer lukt je ook!

  • Romy1983

    Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik vind kiezen voor een keizersnede echt niet de keuze van de makkelijkste weg. Onze laatste is geboren met een keizersnede en dat was achteraf echt langer herstellen. En ook daarbij kreeg in een ruggenprik, wil je dan onder gehele narcose? Dan mis je de eerste momenten met je kindje. Ik zou eea bij het eerste gesprek aangeven bij de verloskundige. Je angsten benoemen en vragen wat de mogelijkheden zijn. Probeer er voor nu nog niet teveel mee bezig te zijn (is voor mij makkelijk praten natuurlijk).

  • Vooreenderdewonder

    Ik loop dus bij een preonatioloog.

    Dit omdat mijn beide zwangerschappen noet van een leie dakje gingen.

    Ze wouden allebei al komen met 17 weken zwangerschap.

    Maar dat is dus hele probleem.

    Zodra m'n vliezen knappen reageert me lichaam alleen maar op de weeenstorm.

    Dus niet zoals bij andere eerst zoveel tijd er tussen en naar mate je dochter bij de 10 komt ze achter elkaar volgen.

    Er zit bij mij geen pauze meer tussen.

    Geen tijd om tot mezelf te komen of adem te halen.

    En dan wil je maar al te graag dat er verlichting is.

    Maar niks helpte.

    En niks reageerde.