Het is heus, kleine dame wordt grote zus!

Vandaag hadden we de termijnecho. In de wachtkamer vond ik het wel spannend worden want het stel voor ons had geen goede echo met ook 11 weken termijn zover als ik nu ben, dat had ook nog gekund.. ik had zo met ze te doen..

Maar alles is goed met het kleine aapje! Kindje bewoog alle kanten op en maakte het de verloskundige moeilijk om de metingen te doen maar dat betekende dat we lekker lang konden kijken naar onze buikbaby! Wat heerlijk en fijn zo'n goede echo. Een compleet mensje, de beentjes in relax stand en de armpjes druk bewegend en het hoofdje vasthoudend. Wat een geluk!

Daarna nog even bloed geprikt en ijzer en suiker. Ik voel me best belabberd. Moe, futloos, geen energie (ik werk deze week nog en dan ben ik 2 weken vrij en ohh wat kijk ik tegen deze week werken nog op, als ik daar aankom ben ik alweer op en is het al zo vreselijk druk op werk :S) maar dat heeft een oorzaak want ik heb een te laag ijzergehalte. Dus ik kreeg gelijk een recept mee met een boel tips en hopelijk voel ik me snel weer beter!
Manlief is een schat, die helpt nog wat meer in het huishouden want ik kan dat nu gewoon echt niet 'even' het hele huis stofzuigen en dat soort grotere klussen.
De rest van de kwaaltjes blijven me ook nog even plagen, alhoewel het nu bijna een week geleden is dat ik boven de pot hing (nog wel misselijk). We gaan vooruit, hoop ik :)
Maar na de mooie echo van vandaag is weer het besef waar ik het allemaal voor doe. Maar eerlijk is eerlijk, het valt nu gewoon even niet mee en het is bikkelen!