16 weken mama zijn

Wat vliegt de tijd, over een paar dagen is ze alweer 4 maanden. Jeetje, als de dag van gister werd ze geboren. In haar kamertje heb ik fotocollage's hangen, 3 met dikke buik een week voordat ze geboren werd en 1 collage met haar geboortekaartje en foto van haar geboortedag. En dan zie ik haar in haar bedje liggen, ons kleine meisje al zo groot. Vorige week is ze van haar wiegje naar ledikant verhuisd. Ze groeit als kool en ze kon met haar handjes de spijlen vastpakken en trappelend naar de bovenkant gaan. Om dan hard te huilen want dat ligt niet lekker. Zij niet blij en wij niet blij. Oftewel tijd voor het ledikant en vanaf het eerste moment slaapt ze er goed in, echt fijn! Ze slaapt s nachts nog steeds door en sinds een week of 2 hebben we een ritme van 20.00 uur de fles en 20.30 - 20.45 haar bedje in. Dan rond middernacht wakker maken voor de fles want anders wordt ze om 04.00 wakker maar dan slaapt ze gewoon de hele nacht. Echt heeeeeeeeeeeerlijk. Soms wel gepruttel van een fopspeentje die ze nodig heeft (veel zuigbehoefte, alhoewel dat wel minder wordt vergeleken met de eerste tijd) om 05.00 uur maar daarna slaapt ze ook gewoon weer dus tsja.. kan niet anders zeggen dan een voorbeeldig kind hihi.

Ik sta verbaasd hoe snel haar ontwikkeling gaat. Ze zit al rechtop (wel met hulp anders valt ze om) met een rechte rug en ze pakt vanalles beet om er dan aan te sabbelen. Of als ik haar een kus geef wordt mijn wang afgesabbeld, haha! Meerdere keren op een dag laat ze haar schaterlach horen echt ge-wel-dig. Het is ontzettend genieten en tsja of het hormonen zijn ik weet het niet of gewoon intens gelukkig voelen maar vaak schiet ik ineens vol. Als ik haar op bed leg en haar (chico, geweldig ding) muziekspeeltje aan zet. Die geeft sterretjes op het plafond en lieve muziekdeuntjes een minuut of 5. Dan kijk ik haar aan mijn lieve meisje en de tranen biggelen over mijn wangen.. wat hou ik toch veel van haar. Vaak wandel ik met haar in het dorp en vanmiddag liep ik voor de zoveelste keer langs de apotheek. De apotheek waar ik zo vaak kwam om alle medicijnen en injecties te halen. En nu wandel ik met mijn grootste geluk langs de apotheek. En dan bedenk ik me weer hoe bijzonder een zwangerschap is.. een eicel en een zaadje dat uitgroeit tot een compleet mensje. Hoe ik naar mijn dochter kijk, en dat ik nu nog veel beter begrijp wat ik (en mijn zus) voor mijn ouders betekenen. We wandelen hetzelfde pad als dat zij met ons gedaan hebben, geweldig toch.. het leven is mooi.

Vorige week was ie iets minder mooi ;-) toen werd ik geveld door een bijholte ontsteking als gevolg van een flinke verkoudheid. Een paar dagen met koorts in bed gelegen en wat was ik blij dat het op mijn werkdagen viel. Ja niet leuk voor mijn werkgever maar ik kon zo wel 2 dagen in bed liggen. Manlief bracht haar dan weg maar ik zou wel haar ochtendritueel doen; wakker worden - opfrissen - omkleden - voeden en daarna kon ik mijn bed weer in. En wat is dat al zwaar als je zelf behoorlijk ziek bent op zo'n moment. Maar gelukkig gaat het nu weer goed :D Wat dat betreft ga ik dan wel weer relativeren. Ja mijn leven is nu druk drukker drukst maar het kan dus nog veel zwaarder zijn als je ziek bent met een kind in huis.
 

De afgelopen 16 weken waren flinke jojo-weken. 9 kilo aangekomen tijdens de zwangerschap en nu staat de stand op -14 kg. Zelfs de hormoonkilo's die ik vooral door de Clomid erbij kreeg zijn er nu ook af. Wat dat betreft had ik niet verwacht zo snel mijn lijf weer terug te hebben maar ik moet zeggen het voelt wel heel goed!

Het werkende leven en mama zijn (en partner zijn / vriendin zijn / collega zijn / mezelf zijn)krijgt steeds meer balans, want ik vond het echt heftig die eerste 2 weken en het zal nog wel meer moeten wennen maar de kop is eraf gelukkig.