IUI 5

Hallo lieve leeskeesjes,

Het is even stil geweest van deze kant maar iui 4 is mislukt helaas. Ondertussen ben ik met iui 5 begonnen en morgen krijg ik een fm meting op dag 8 om te zien hoe het ervoor staat.
Ondertussen kwakkelt mijn gezondheid in die zin; de griep wil niet helemaal doorzetten. Voor de iui maakt dat niet uit in die zin; zolang ik geen koorts heb rond de eisprong kan een griep geen kwaad. Bij de man wel, maar bij mij gelukkig niet. Dat lucht op want deze poging gaat gewoon door, pfiew!

Ondertussen spelen er nog wat andere dingen waar ik niet zo happy mee ben. De spanning van de iui en onze kinderwens, alhoewel ik met die spanning redelijk om kan gaan als er maar niet veel anders stressigs om me heen gebeurd merk ik. Manlief die het de laatste 5 maanden niet makkelijk had op zijn werk , wat nu weer goed lijkt te komen gelukkig maar die spanning en onrust van afgelopen tijd (praten als brugman, luisteren, opbeuren) kan ik niet zomaar loslaten merk ik, ik heb zó met hem te doen gehad.

Ondertussen zijn er bezuinigingen op mijn werk en weet ik over een paar weken of ik mijn baan hou zoals die nu is. Ik heb het erg naar mijn zin en werk er (graag) hard voor, maar die onzekerheid daar kan ik niet goed mee omgaan. Allemaal stress en ik merk die spanning in mijn lijf blijft zitten. Ik voel me ook gewoon een beetje down, niet blij. Niet mezelf. Nu weet ik na een zomerstop zonder hormonen dat deze krengen veel invloed hebben op mijn stemming dus het zal vanzelf wel loslopen, daar ben ik ook niet bang voor. Maar op het moment is het flink slikken. Al die spanning over dingen die in mijn leven erg belangrijk zijn is iets teveel van het goede. En zo verdween babybytes ook uit mijn aandacht..

Maar goed ik weiger bij de pakken neer te zitten. Ik  heb sporten een beetje laten gaan de laatste paar weken maar ik ga vanaf maandag iedere week weer spinnen en ik heb er zin in! Zumba is ook weer begonnen na de zomerstop en het is geweldig leuk, die blije muziek, lekker dansen en swingen en lol, dat doet goed!
Dus het is niet één en al ellende , maar een dip denk ik.

Over 4 dagen ga ik naar de sauna en hopelijk kan ik daar wat ontspannen. En hopelijk morgen een echo met groeiende eitjes. Vooruitgang, daar heb ik ook wel zin in. Wie weet  geeft dat me net weer die schop om alles weer gladjes te laten verlopen en de spanning zo van me af te laten varen.
Over 2 weken ben ik een week vrij. Er moeten nog wat klussen gedaan worden in ons kluspaleisje en daar heb ik een week voor vrijgenomen. Een week hard werken want er moet een hoop gebeuren maar ik heb er zin in en vind het leuk, even wat anders aan het koppie dan die dagelijkse sleur! Ook weer vooruitgang!
En ondertussen heb ik zomaar een korte presentatie gehouden op mijn werk voor 70 mensen, wat voor mij een hele drempel is om voor zoveel mensen te spreken maar I did it en het ging heel goed, niemand voelde mijn zenuwen en ze vonden me spontaan en met humor vertellen. Een opsteker waar ik trots op ben! (echt hoor, 2 tellen voordat ik 'op' moest zat mijn hartslag superhoog en trilde mijn lijf, hoe bedoel je gespannen).

Maar eerst even die griepbacillen eruit zweten woensdag.
Zo'n blog schrijven werkt eigenlijk best goed als zelfreflectie, voel me nu al een stukkie beter :)