Ik ben niet mezelf

Ik ben deze zwangerschap totaal niet mezelf. Het wil mentaal allemaal niet. Dat merkte ik al sinds de positieve test (eigenlijk voor die tijd al, maar dacht dat ik ongesteld ging worden. Dan gieren die hormonen ook altijd door mijn lijf). Na de eerste echo heb ik mijzelf aangemeld bij de psycholoog. Inmiddels heb ik 1 sessie gehad. Super fijn, maar in de tussentijd zit ik mezelf enorm dwars. Het is niet eens dat ik mij zorgen maak om de zwangerschap of de baby, maar het zijn echt de hormonen. Ik heb meer last van angst en paniek, geen vertrouwen in mezelf, een kort lontje.

Mijn man vroeg mij vandaag of ik uit kon leggen wat er in mijn hoofd gebeurt. Mijn hoofd is altijd vol, maar alles zit netjes geordend in lades. Af en toe gaat er eens zo'n lade open, maar die kon ik telkens redelijk snel weer ordenen en sluiten. Nu zijn vrijwel alle lades open en dwarrelt alles op de grond. Daarnaast ligt de helft in een verkeerde la. Als ik dan die lades wil ordenen en sluiten, dan gaan er ergens anders weer lades open en is het een grotere zooi dan het al was.

Ik heb dus de hele dag aan het opruimen in mijn hoofd en dat kost zo ontzettend veel energie. Energie die ik nodig heb voor mijn gezin, het huishouden, mijn werk, hobby's en familie. Ik ben zo moe dat ik meer last krijg van angst en paniek en dingen ga vermijden, omdat ik denk dat ik doodga. Dan begint de strijd in mijn hoofd weer. De strijd tegen mezelf. De strijd die alleen IK kan voeren. De strijd die mijn 'gezonde volwassene' moet gaan winnen.

Gelukkig heb ik een ontzettend lieve man, maar hij kan ook niet toveren.

Nog een half jaar en dan is alles weer 'normaal'. Ik kan niet wachten!

1910 x gelezen, 9

In Zwangerschap

reacties (17)


  • Sarita92

    Oh lieverd… Die hormonen toch.

    Ik duim dat je je snel weer jezelf mag voelen. Je lijkt me een topmama, puur en alleen al omdat je je zorgen maakt hierover.

    Je hebt snel de koe bij de hoorns gevat en psychologische hulp gezocht, maar dat je zegt dat je geen energie hebt voor je gezin vind ik hartverscheurend.

    Zeggen ze of je iets kan doen aan die hormoonspiegels?

    Veel liefs! ❤️

  • Sarita92

    Oh lieverd… Die hormonen toch.

    Ik duim dat je je snel weer jezelf mag voelen. Je lijkt me een topmama, puur en alleen al omdat je je zorgen maakt hierover.

    Je hebt snel de koe bij de hoorns gevat en psychologische hulp gezocht, maar dat je zegt dat je geen energie hebt voor je gezin vind ik hartverscheurend.

    Zeggen ze of je iets kan doen aan die hormoonspiegels?

    Veel liefs! ❤️

  • Myrtheflower

    Herkenbaar, helaas hield het 9 maanden na de zwangerschap nog aan. Nu een jaar geleden bevallen en voel me eindelijk weer mezelf!

  • Manon3

    Wat leuk dat je op deze manier er weer even uitgaat en iets hebt om trots op te zijn.

    Naailes lijkt me een super afleiding, hopelijk leer je dan ook nog een hoop en heb je na afloop een aantal mooie creaties eraan over gehouden.

  • Lama94

    Dat lijkt me erg vermoeiend, vervelend voor je!

    Zonde dat je daar door je zwangerschap meer last van hebt.

    Apart dat je er deze keer wel last van hebt en de vorige keren niet. Zo zie je maar weer dat elke zwangerschap een andere impact op je lijf kan hebben.

    Zo te lezen heb je de juiste stappen al gezet, knap hoor. Hopelijk helpt de psycholoog voldoende om de komende door te komen. Succes in ieder geval!

  • MamaItalia

    Wat vervelend hopelijk heb je baat bij de therapie en vind je wat meer rust in je hoofd ❤

  • Paardebloem94

    Dankjewel voor jouw manier van uitleggen ♥️ Niet zwanger en op de (lange) wachtlijst voor de psycholoog. Ik hoop dat jij wel een beetje kunt slapen en eten..

  • Linde-1

    😘

  • Charliecharlie

    Zo herkenbaar! Ik ben niet zwanger maar heb hier echt enorm last van gehad afgelopen maanden toen m’n cyclus weer op gang kwam. Rond mijn eerste eisprong wist ik niet wat me overkwam, tot ik de dingen aan elkaar kon linken.

    Gelukkig bij mij nu weer wat balans. Hopelijk vind je toch meer rust. Het is ook een combinatie van factoren. Overbelasting/oververmoeidheid werkt ook niet mee. Neem rust waar het kan en vraag waar het kan met ook hulp aan familie en vrienden.

  • Yune

    Herkenbaar met de wirwar in het hoofd. Het voelt als een kluwe wol die in de knoop zit, als je denkt er ergens eentje uit kan halen, komt er weer een andere in, .

  • Florien84

    Wat heftig meis. Ik wens je het allerbeste.

  • Assiral

    Lastig hoor..

    Ik heb sinds mijn zwangerschap ook meer last van mijn angst en paniekstoornissen terwijl ik het goed onder controle had voor de zwangerschap.

    Ik haat hormonen, ga er echt heel slecht op.

    Sterkte!!

  • Vlindermoeder

    Vervelend hè?! Ik heb mijn vorige zwangerschappen nergens last van gehad, dus ik had dit (heel naïef) ook niet verwacht

  • Assiral

    Ja vind er ook niks aan. Merk dat ik veel dingen ga mijden, zoals drukke plekken etc. Daarbij ben ik ook nog heel misselijk en moet ik vaak nog overgeven, dus ben ik bang om ergens over te gaan geven. Dus dat werkt ook niet mee.

  • Manon3

    Misschien eens aanmelden bij de POP poli?

    Lijkt me heel lastig. Hier ook veel angst en paniek, maar helaas niet zwangerschapsgerelateerd, maar altijd aanwezig. DAn ben je er wel al wat aan gewend, waar dit voor jou nieuw is en je misschien minder goed weet hoe ermee om te gaan. Goed dat je hulp hebt gezocht in ieder geval.

  • Vlindermoeder

    Ik ben al vanaf 2014 bekend met een angststoornis. Ik slik daar ook antidepressiva voor en eigenlijk ging het al een tijd best goed. Mijn eerdere zwangerschappen nergens last van gehad en nu is het mentaal dus even een zooi.

    De POP heb ik eerder gedaan, maar ik heb nu meer behoefte aan therapie. Dat is iets wat de POP bij ons in het zkh niet echt doet.

    Heb jij al lang last?

  • Manon3

    Owh, vervelend.

    Hier ook een angststoornis, eigenlijk dus al jaren last. Met corona gaat het juist beter omdat ik nergens meer heen hef, maar zo is het ook wel erg makkelijk om in oude patronen van ontwijken terug te vallen.

    Erover praten is altijd goed, ik heb ook nog een lijntje naar de praktijkondersteuner dat ik zo weer terecht zou kunnen als iets me dwars zit.

    Merk eigenlijk dat de fysieke dingen voor mij erger zijn dan de angsten zelf tijdens de zwangerschap.

    Moet bijvoorbeeld soms elke 5 minuten plassen en daardoor durf ik dan weer niet naar de supermarkt, want dan is er geen wc in de buurt enzovoort.

    Anders dan dat gaat het juist wel goed.

    Dacht dat therapie juist een onderdeel was van de pop poli, jammer dat ze dat bij jouw in de buurt niet doen. Hopelijk zijn de hormonen na de zwangerschap ook weer snel in balans.