Bijna 3 en 300 keer uit bed komen!!

Mijn zoontje is sinds vorige maand 3 en heeft al een 2 persoonsbed🫣 Hij sliep met mog geen 2 jaar al in zijn ledikant met 1 kant eruit omdat hij er uit klom en een keer verkeerd was gevallen daardoor. Wel heeft hij een hekje voor de deur dus kan zijn kamer niet af. Ik heb hem echt een paar dagen flink aan moeten spreken en veel terug in bed moeten leggen maar die fase was zo voorbij. Nu probeerd hij het af en toe nog wel eens hoor, hebben een tv op zijn kamer gehangen en hij mag 30min tv kijken en moet daarna dan slapen en dit gaat (tot nog toe) prima😊

Mijn zoontje klom al vrij snel uit zn bedje, maar was en is nog veel te klein voor een open bedje (pas net 2). Mijn man heeft toen de bodem losgehaald van het ledikant. Deze staat nu op de grond met daarop het matrasje. Het ledikant loopt zelf ook helemaal tot de grond, dus is hier een ideale oplossing! Mn kleine vent kan nu net over de rand kijken aan de bovenkant, dus eruit klimmen zal niet meer gaan 😉 misschien heb je er wat aan ☺️

Bij mijn 2 andere kindjes gingen we trouwens ook pas ong met 3jr en 2 maanden over naar een groot bed, nooit problemen gehad met uit bed komen.

Veel liefde geven en aandacht voor het slapengaan en traphekje aan de deur zetten dat die niet naar beneden kan. Zeggen dat het slaaptijd is en weggaan. Daarna streng zijn.

Streng zijn. Bijna iedere ouder heeft dit op den duur als ze over gaan op een groter bed. Hier was het echt doorzetten. Iedere keer terug leggen, zelfde manier. Het is echt uitproberen.

De eerste keer als ik ze terugbracht zei ik: het is bedtijd, we gaan slapen. Verder niks. Niet aankijken, verder nergens op reageren alleen deze zin en terugleggen. Toe dekken en weer de kamer uit. Tweede keer eruit zei ik bedtijd en verder niks. Terugleggen, toedekken en de kamer weer uit. Bij de derde keren en alle keren die erop volgenden (en dat kunnen er heeeeel veeeeel zijn), niks meer zeggen, niet aankijken, in bed leggen en kamer uit. Op deze manier krijgen ze zo min mogelijk aandacht en krijgen ze vanzelf door dat dit tijd is om te slapen en dat spelen en aandacht voor overdag is.

Maar is wel echt volhouden. Vaak toch wel meerdere dagen. 2 van de 3 kennen we dit drama mee en soms in periodes herhaalde het zich ook weer, maar dan was het sneller weer klaar als je dezelfde methode blijft houden. Het is echt uitproberen en grenzen opzoeken. Hoort er helaas wel bij.

Dit werkte goed voor ons. Inmiddels weinig gedoe meer met slapen, maar de oudste twee zijn 7 en 5,5. Jongste(net 3) slaapt ook in een groter bed, maar die komt er nog altijd niet uit. Zelfs niet als we roepen dat ie eruit mag. We moeten er echt geen en hem meenemen. Wat ook weer zijn nadelen heeft(bijvoorbeeld dat ie 's nachts dus ook niet naar de wc gaat, maar het hele huis ervoor wakker schreeuwt😅🤐).

Absoluut niet meenemen naar beneden om te spelen. Je geeft hiermee signaal af dat het zich loont om uit bed te komen.

Je zult toch echt consequent en duidelijk moeten zijn. In bed betekent slapen.

Bij ons is trammelant een teken van: of niet moe genoeg (te vroeg op bed of te lang geslapen in de middag) of iets nog niet goed afgesloten vd dag.

Dus wat wij doen als we merken dat het keer op keer aandacht vragen is tijdens het inslapen is echt even gaan zitten met haar. Wel in eigen bedje houden. Ik vraag: wat wil je vertellen? Bijna altijd komt eruit mama knuffel?! Of iets met spannend. Even praten en knuffelen en dan instoppen. En meestal lukt het dan goed om in te slapen.

Wij hebben een ander probleem dat ze iedere ochtend vroeg bij ons in bed wil. Dan zijn we ook consequent, het is nog vroeg, schaapje slaapt nog, je gaat in je eigen bed verder slapen.

Nou, dat accepteren gaat dus stukken moeilijker, omdat ze dan al klaarwakker is, dat begint na een paar weken ook irritant te worden haha want hier ook een volhoudertje

We hebben het middagslaapje er nu af en dan slaapt ze wel langer door tot een uur of 6/7 dus dat helpt ook. Maar zodra ze op de opvang weer in slaap valt voor een uurtje overdag is het weer gedoe.

Ik heb mijn jongste een keer in de schuur gezet (heel kort hoor), omdat ik het helemaal zat was. Sinds dien gaat het veel beter, ik hoef nu alleen maar te waarschuwen dat ik hem buiten zet als hij steeds zijn bed uit komt.

Bij onze dochter was het ook zo voordat ze 3 werd. Tientallen keren haar bedje uitkomen 's nachts en echt boos moeten worden, wat niet leuk is. Een slaaptrainer werkte wel. We hebben het knuffelkonijn van Fisherprijs en steeds blijven zeggen rood = slapen (of blijven liggen) en bij groen mag je eruit.

Mijn oudste van nu 3 heeft dit nooit echt gedaan, maar ik lees hem altijd voor op zijn kamer. Wel dat hij dan uit bed probeerde te gaan maar altijd gelijk consequent gezegd dat hij moest blijven liggen. Dit resulteerde in 3x uitproberen ofzo.Echt even 1 op 1 tijd met hem en dan valt hij meestal gelijk in slaap tijdens het voorlezen. Ik bespreek ook altijd even de dag en wat we de volgende dag gaan doen en dat hij dus goed moet slapen want anders kun je alle 'leuke' dingen niet doen, dan ben je te moe. Werkt hier altijd goed om dat soort dingen te benoemen.

Hier hebben ze allebei een waterfles in bed, verder geen nieuwe tips

Ik heb een kind dat iets ouder is waar t ook altijd gedoe is hoor. Ze slaapt nog in haar ledikant want we zijn het moment aan het uitstellen dat ze zelf dr bed uit kan. Dat wordt net zo'n circus als wat jij beschrijft. Sterkte!

Consequent zijn... gelijk terug in bed leggen, niet gezellig maken of nog even laten spelen. Ik zal achter zijn deur gaan staan/zitten.. Zodra je merkt dat hij uit bed komt terug leggen met de mededeling dat het nu tijd is om te slapen, en verder helemaal niets leuks/gezellig doen. Zal echt niet met 1 avond opgelost zijn, maar zoals je het nu oplost maakt hi er nog alleen maar erger een potje van...

Zéker niet nog eventjes beneden spelen. Slaaptijd is slaaptijd. Best zo min mogelijk aandacht (dus ook niet boos) en terug blijven leggen. Dochter heeft ook van dit soort fratsen soms. Leg ik een keer terug met een kusje en een “nu lekker blijven liggen hè, lekker slapen” en daarna gewoon zonder iets te zeggen, aai over bol en weer weg. Hoe minder commentaar en “extra leuke aandacht” hoe beter.

Slaaptrainer? Geen of minder speelgoed op de kamer.. klink omhoog.. niet laten spelen meer beneden maar terug op bed, daarin wat strenger zijn? Ik zou het zo kort mogelijk houden die momenten van terug naar bed brengen, om zoveel prikkels te vermijden.

Trouwens , als de de klink omhoog zet? Kan hij alleen op zn kamer blijven

Mijne net 2 en van de week zijkant eruit. Kwam er 3x tot een daarna niet met...

Afkloppen, maar denk idd per kind verschillend

Hier was het de laatste tijd ook drama. Vooral snachts 🥱 alle moed bij elkaar geraapt om de strijd een paar nachten aan te gaan. Toch ook maar een slaaptrainer gekocht, nou had ik dat maar eerder gedaan.... vinden ze erg interessant, ze gaan savonds zelf al boven kijken of beer slaapt want dan willen ze naar bed.

Verder, ook voor de ochtend, afgesproken met ze dat ze op hun kamer mogen spelen als beer nog slaapt, maar dat ze niet naar mij mogen komen.

Je beloont zijn gedrag door bv nog even te spelen. Heel duidelijk en consequent zijn.

Hier hebben ze het beide overigens nog nooit geprobeerd, bleven altijd in hun bedje of riepen die enkele keer dat er wat was, dus ik heb makkelijk praten..

Nog eventjes spelen, toch wat drinken etc etc. Ik zou even heel consequent zijn. Dochter was er ook zo eentje, belonen werkte niet dan maar straf of zoals anderen zeggen ernaast op de gang. Daar heel consequent in zijn. Ze haalde hier tot 6 jaar capriolen uit, echt een draak. Nu blijft ze gelukkig wel in bed haha maar probeert nog steeds alles uit qua tijdrekken (zonder succes ;-)). Ik was vroeger zelf net zo haha

Wij hadden een kaart met daarop alle stappen van het naar bed gaan. Dus plaatje van douchen, tanden poetsen, slokje water, luier aan, pyjama aan, voorlezen, licht uit etc. Echt alle stappen. 20 ofzo. En dan steeds de stap benoemen en de volgende stap ook. Ook alle test momenten benoemen we, dus je kunt nu het licht uit doen; als je straks in bed ligt blijf je lekker liggen en gaan we niet meer met het lichtknopje spelen.

Als alle stappen goed doorlopen waren lag ie in bed en kreeg hij een sticker. Volle stickerkaart kreeg hij een kleine traktatie. Heeft 1,5 week geduurd.

Anders gewoon een tijdje erbij blijven tot hij slaapt?

Zet een stoel op de gang, blijf daar zitten, zodat je hem linea recta terug kan sturen, zonder aandacht te geven. Dan is de lol er gauw af...

Misschien is het gemis ook aan geborgenheid? Strak instoppen ofzo?

Negeren werkt naar tschijnt best. The silent treatment. Of stickers: elke avond zonder uit bed komen, is een sticker waard. X aantal stickers, is cadeautje of een gewilde activiteit ofzo?

Ik dank mijn dochter van 2,4j dat ze nog in een ledikantje van 70x140 slaapt 😅.

Wij hebben alleen met de oudste die fase gehad. 1 avond geklier, 2e avond genegeerd. En dan ook echt finaal genegeerd. Enkel de mededeling dat het bedtijd was en dat we niks zouden zeggen tegen haar. Na een half uur vertrok ze naar boven, gaven we een kus en t is nooit meer gebeurd

Ik zou consequent niets doen. Dus echt alleen terugleggen en alleen maar 1 zin herhalen: 'het is slaaptijd', oid. Geen slokje water, zeker niet de kamer af, ook geen liedje, etc. Uit bed komen moet niets opleveren, dan pas gaat de 'lol' er af. Want elke actie van jou is een prikkel die hem wakker houdt. Herhaling is supersaai, en dat werkt vaak heel goed.