Hoe lang voor dat peuter gewend is aan baby?

Hier nooit echt gemerkt, maar ze waren hier jonger als er een baby bij kwam.

Als ze hier minder goed sliepen door een sprongetje, een vakantie of zoiets, dan deden we gewoon altijd hetzelfde. Zoveel mogelijk aan de routine vasthouden (dus bijvoorbeeld niet 20x die muziekdoos aan en 5x water drinken als je dat normaal ook niet doet). Bij verdriet gewoon troosten en dan weer terug naar bed. Zeker rond 2/2,5 jaar is grenzen verkennen erg interessant, dus blijf de grenzen wel stellen. Dat hoeft niet streng of hard, dat kan gewoon liefdevol. Duidelijkheid is ook voor je kleine fijn, dat geeft houvast.

Mijn dochter was ouder maar bij haar duurde het een week of 3 voor ze weer beetje haarzelf werd.

Hmm , dochter was 21 maanden toen de baby kwam. Denk dat we toch zeker een jaar dwars en bozig gedrag gehad hebben. Nu is ze ook een heel gevoelig maar temperamentvol meisje , die juist de bocht uit schiet als wij moe zijn (dan vertoont ze juíst meer dwars gedrag).

Mijn oudste was 2 jaar 5 maand toen zijn broertje werd geboren. Ik heb niet gemerkt dat hij anders deed toen zijn broertje er was, slapen bleef goed gaan en ook qua gedrag ging het goed.

Wel weet ik nog dat toen hij 2jaar 3 maand was hij wel even een korte periode wat dwars is geweest en ik toen wel dacht, gelukkig is de baby er nu nog niet, want vond dat wel even pittig toen. Dus misschien is het de combinatie nu wel, de leeftijd en de verandering.

Mijn peuter was even oud toen haar baby broertje kwam. Ze had geen problemen met 's avonds slapen, maar merkte dat de eerste 2 weken ze echt heeel moe was, ze sliep opeens weer veel langer overdag, door alle indrukken. En ze moest opeens weer huilen als ze naar de opvang ging, dat had ze heel lang niet gedaan, dat heeft wel een paar weken aangehouden. Ze heeft best wel moeite met overgangen en nieuwe dingen, maar had wel het idee dat ze verder vrij snel gewend was, het hele nieuwe was er na een week of 2 ook wel van af. Dat was eerder dan ik gewend was aan voor 2 kinderen tegelijk zorgen, haha, ik vond die eerste weken echt heel pittig!

Een week vind ik echt helemaal niet gek, het is ook zó'n grote overgang. Consequent zijn biedt ook veiligheid, het eigen ritme en oude vertrouwde rituelen aanhouden, dat kan denk ik ook wel zonder per se bestraffend/streng te zijn.

Maar in het begin is het gewoon een uitdaging en een gepruts, je bent zelf ook moe, aan het wennen en herstellen, dus er komen echt wel momenten dat iedereen tegelijk aan het huilen is! En die gaan ook weer over, en voor je het weet kan je je niet meer anders voorstellen :) Veel geluk met z'n allen!

Duurde wel even maar het ging uiteindelijk na een maandje wel goed.

Hier had ik na de geboorte een aantal weken een 'onherkenbaar kind'. Denk dat we na een maandje gesetteld waren

Zolang jij er in mee gaat kan het heel lang duren. Probeer consequent te blijven. Huilend naar bed is niet nodig, maar vertel wat je gaat doen en wat je van hem verwacht. Wij hadden altijd een stoel naast het bed waar we even konden zitten voor het slapen. Die ging daarna steeds een stukje verder.

Hier 1,5 jaar 🤭 maar medisch zusje waardoor hij helemaal ontredderd was

Heeft hier echt wel een maand of 3 geduurd.

Hmmm.. je zet me wel aan het denken want dat gedrag doet m'n zoontje nu al tijdens de zwangerschap en als dat straks nog erger wordt.. Ik boek een hotel denk ik haha. Maar ik heb dus ook geen tips want hier helpt echt niets. Hij heeft een fles in de hoek van zn bed maar roept alsnog mij om hem weer onder te stoppen, ook al heb ik al 125x gezegd dat hij zelf de fles kan pakken en weer onder zijn dekens kan kruipen. Ik vind het bij hem overigens wel veel erger als hij geen middagdutje doet. Als hij s middags geslapen heeft, slaapt hij s nachts ook veel beter en gebeurd dit minder vaak.

Hopelijk is het daar snel over!

Vergeet niet dat het voor jou al wennen is die veranderingen, moet je na gaan wat voor impact dit heeft op zo’n kleintje die zich niet niet kan uiten zoals jij dit kan. Het kan dagen/weken/maanden duren ieder kindje anders natuurlijk. Zorg dat je in verbinding blijft, één op één momenten. En onthoud hij doet niet moeilijk hij heeft het moeilijk.

Ik weet niet meer precies hoe lang het duurde. Volgens mij viel het uiteindelijk wel mee. Nu zijn de dames gek op elkaar en hebben ze samen de grootste lol

Het is niet alleen wennen aan de baby, maar aan een totaal nieuwe situatie.... Waarschijnlijk is er visite en een kraamverzorgster in jullie huis geweest, afgelopen week... Dat was anders... Daarnaast is hij nu opeens "groot" en niet meer het enige kind. Ik denk dat als jullie weer een wat normaler leefritme krijgen, zonder vreemden over de vloer, dat hij weer rustig aan zijn plek zal vinden... Maar eerst moeten nu de ervaringen en emoties van afgelopen week verwerkt worden... Over twee weken, ben je vast alweer een hele stap verder... Probeer het maar te nemen zoals het komt en kijk wat je zoon nodig heeft: dat kan een knuffel zijn, maar ook duidelijkheid....Of gewoon allebei

Ik kan mij niet herinneren dat mijn oudste uit zijn hum was na de geboorte van zijn broertje. Heel veel bleef voor hem ook wel hetzelfde.