Naar de psycholoog

Op aanraden van de kinderarts hebben wij (mijn man en ik) een afspraak gemaakt bij de psygoloog. Vandaag was die afspraak. Mijn man is iemand die niet praat. Hij stopt het het liefst diep weg. We hebben ook niet hetzelfde meegemaakt. Ik heb de kritieke momenten gemist, terwijl hij alles heeft gezien en meegemaakt. Vandaag heb ik voor het eerst gehoord wat hij allemaal heeft gezien. Hij heeft onze dochter levenloos zien bungelen toen ze eruit gehaald werd. Hij heeft haar helemaal opgezwollen gezien zonder haar gezonde babykleur. hij heeft gezien dat ze niet ademde.. Dat ze gereanimeerd werd. Vervolgens heeft hij gezien dat ze ineens een hap adem nam, toen weer even niks en toen weer een hap lucht waarna ze zelf ging ademen. Met mij gaat het eigenlijk wel goed. Ik heb dit alles niet gezien en nou scheelt het ook wel dat het een voorbeeldige baby is met geen buikkrampjes en erg rustig alhamdulilaah. Ze doet het nu super goed we hebben echt de dans ontsprongen. Fijn dat we erover konden praten met iemand. Een fijn gesprek dus, hopelijk gaat mijn man dit alles ook kunnen verwerken.