Ik weet nog toen we net hoorde dat ik zwanger was van dit 4e wondertje, dat ik dacht owwww, was ik alvast maar 12 weken zwanger, dan is het allemaal wat zekerder en dan kunnen we het iedereen vertellen....
Toen leefde ik helemaal naar de 20 weken echo, in gedachte maar denkend, pfff, ik wou dat ik alvast 30+ weken was, dan schoot het op! Wat zou het worden, de 20 weken echo hadden we helemaal beraamd om erachter te komen wat het zou worden en of alles goed zou zijn.....
Daarna leefde we helemaal naar de 28 weken, volgens de gegevens "levensvatbaar"....
Nu ben ik 32 weken en 5 dagen en amai....wat gaat het snel! We weten dat dit wondertje met 38/39 weken gehaald gaat worden met een keizersnee en pffff, ik vind het nu plotseling zo spannend!!!
Weken leven we al uit naar het moment dat we "over" de 30 weken, zwanger zijn en nu heb ik last van koudwatervrees!
Aan de ene kant kan ik niet wachten om ons mensje weer vast te houden en te zien hoe ze eruit ziet, of ze op haar oudere zus lijkt of juist op haar broers! Maar aan de andere kant.....bekruipt me de kriebels.... (en ja ik weet het het word mijn 4e keer, maar het blijft gewoon zo spannend)....
Zijn jullie ook zenuwachtig en nerveus of juist heel erg aan het uitkijken?
reacties (0)