*Lange poos niets van me laten horen, hier een update, schrik niet een heel verhaal!!!*
Afgelopen zondag voelde ik me helemaal niet lekker, dit was al vanaf vrijdag, dacht heb een griepje onder de leden, wat rommelige week achter de rug, want de dakkapel was geplaatst en vreemde mensen in me huis, dat heeft me altijd helemaal in de macht, dus dacht zal wel overgaan, maar zondagmorgen voelde ik me zo....bleeehhhh.... kreeg wat verhoging en last van harde buiken, ook voelde ik ons mini mensje maar niet. (was dit weekend 30 weken zwanger)
Na zo de hele morgen, middag en uiteindelijk namiddag omgelopen te hebben, besloot ik toch de VK even te bellen om te overleggen, gelukkig mocht ik meteen even langskomen (in het ziekenhuis sta onder behandeling van gyneacoloog) om een hartfilmpje (CTG) te komen maken!
Gelukkig bleek het hartfilmpje helemaal goed en je zult altijd beleven zodra ik op bed lag en aan die banden lag om de hartritme te registreren begon me buik godzijdank flink te bewegen! En na een half uur waren ze dik tevreden in het ziekenhuis over de ctg, wel gaven ze aan, dat ik meteen voor maandag maar even een afspraak moest maken om even een echo te laten maken bij de gyneacoloog om te zien of ik nog wel genoeg vruchtwater heb.
Maandagmiddag konden we terecht, bloeddruk was netjes en op de echo was gelukkig te zien dat er genoeg vruchtwater was en dat ons mensje druk aan het hutten bouwen was, haha (zo'n opluchting) maar echt lekker voelde ik me nog altijd niet, nog steeds koorts en harde buiken! Dus moest ik weer even aan de ctg en nu wouden ze ook urine en bloed op kweek zetten om dingen uit te sluiten zoals zwangerschapsvergiftiging, ook wouden ze weten of ik ook vruchtwater verloor en of ik misschien ontsluiting had.
Terwijl ik op bed lag aan de ctg kwam er een laborant aan om bloed af te nemen, inmiddels was mijn urine al naar het lab om ter plaatse gecontroleerd te worden en werd nogmaals mijn bloeddruk gemeten, die was nu ook weer goed gelukkig.
Na ruim 2 uur wachten, kregen we dan de uitslagen, alles was gelukkig goed, geen eiwitten in de urine bloed was ook goed, echter een ietwat hoge bloedsuiker, dus moest ik de volgende dag (dinsdag) nuchter komen bloed prikken en mocht ik s' middags bellen voor de uitslag ervan. We waren om half 4 in het ziekenhuis en liepen uiteindelijk om half 8 pas weer terug naar de auto (gelukkig was mijn moeder thuis om op de andere kindjes te passen)....
Gistermorgen dus bloedgeprikt, nuchter en de bloeduitslag van het suiker was 6,9 nu wist ik niet wat dit inhield, maar volgens de assistente was dit ietwat verhoogd, met als gevolg, dat ik vandaag (woensdag) wederom een afspraak bij de gyneacoloog heb, ik ben aan de ene kant blij dat ze er zo bovenop zitten, maar aan de andere kant word ik er zo nerveus van en maak ik me telkens zo'n zorgen....
Intussen gaat het met mij wat beter, geen last meer van harde buiken ik heb ze nog wel maar 2 per dag ongeveer en de koorts en verhoging zijn gelukkig verdwenen, misschien is het toch de spanning geweest van vorige week met het dakkapel plaatsen? Ik heb geen idee, hoewel ons meisje sinds dit weekend toch echt wel een stuk rustiger is dan vorige week.
Ben razend benieuwd wat me nu te wachten staat, of ik nu zwangerschapssuiker heb? Of niet? Heeft iemand van jullie ervaring? Misschien moet ik nu eerst een dagcurve bijhouden, of moet er nu meerdere malen per dag geprikt worden? We zullen het afwachten, vanmiddag weer melden op de afdeling gyneacologie!
Voor zover,
Veroon
reacties (0)