Bye bye BV.

Het is over, voorbij, afgelopen. Mijn BV is bijna op en ik heb me hier bij neergelegd.

2 weken geleden begon mijn meissie met het steeds vaker weigeren van de borst. Tot een hysterische baby aan toe uiteindelijk maar toegeven aan een flesje. Gelukkig ben ik makkelijk in gesteld en was ik allang blij dat ik mijn meissie weer met haar buikje vol een vrolijke dame werd, zoals ze altijd is. Na veel wikken en wegen, verschillende posities om in te voeden, in het donker en in het licht, op bed en lekker op de bank werd me duidelijk dat ze gewoon niet meer aan de borst wou. Zelfs met de hand afgekolfde melk wou ze niks van weten.

Op dit moment komt ze `s morgens en `s avonds nog lekker bij me drinken, maar ik merk dat de BV zoals die nu is geen stand gaat houden. Ik heb bijna geen toeschietreflex meer en ze wil steeds sneller `s morgens na de BV toch haar flesje. Zolang ze nog bij me wilt komen troosten of drinken `s morgens of `s avonds zal ik hier nog enorm van genieten, want ik weet dat het een dezer dagen voorbij zal zijn.

Ik vind het natuurlijk jammer dat het over is, maar spijt zeker niet. Het is inmiddels alweer 5 maandjes dat ze bij me drinkt. En of ze nu lekker geniet van mijn BV of van een fles, het maakt me allemaal niet uit zolang mijn meissie maar tevreden is.

Liefs xxx.