Bevallingsverhaal Yanaika

17 December 2010.

De uitgerekende datum, eindelijk! En vandaag alweer 5 jaar samen met m`n mannetje! Wat een cadeau zou dat zijn als ze zich vandaag zou melden. Helaas heb ik de hele dag nergens last van en merk ik ook geen “signalen” op. `s Avonds voordat we naar bed besluiten te gaan toch nog even een laatste plas gedaan en bij het afvegen zie ik wat slijmverlies met een beetje bloed erdoor… Ja! Zou het dan eindelijk. De zenuwen slaan wel een beetje toe maar we wisten ook dat het nog wel even kon gaan duren.

18 December 2010.

Ik kan de slaap maar niet vatten, en ondertussen heb ik van die vervelende krampjes in onderbuik en rug gekregen.  Rond 3 uur toch maar het bed uit om naar de wc te gaan en daar was die.. de slijmprop. Nou goed, nog geen paniek natuurlijk maar ondertussen werden die “vervelende krampjes” regelmatige weeen. Toen ze tegen half 6 een minuut duurden en toch vrij vlot achter elkaar kwamen, volgde er een “plop” in mijn buik. Op het moment dat ik op sta voel ik gelijk wat naar beneden lopen. Ik loop vlug naar mijn vriend toe die ligt de slapen en roep dat mijn vliezen gebroken zijn. Het is inmiddels 6 uur en we bellen de verloskundige dat mijn vliezen gebroken zijn. Haar advies was om lekker even te douchen om de pijn te verlichten, toch nog even wat langer de weeen te timen en eventueel met een kruik op bed. Ze zou om half 9 even bij ons langskomen om te kijken hoe alles verloopt. Na me even af te hebben gespoeld kan ik mijn vriend niet gauw genoeg roepen. Ik schrik zelf van de pijn die deze weeen ineens beginnen te doen. Om half 7 merk ik dat ik eigenlijk mee wil persen met de weeen en dit ook bijna niet kan tegenhouden. Gelijk de verloskundige weer opgbeld met de mededeling dat ik haar liever toch  hier zo snel mogelijk heb. Ik moest ondertussen de weeen proberen weg te puffen tot ze er zou zijn. Om 7 uur gaat de bel en komt ze gelijk kijken hoeveel ontsluiting ik al heb. Al roepend loopt ze weg : “Ik pak de spullen uit de auto je hebt 10 cm ontsluiting!” Toen ze terug kwam met de spullen werd alles gauw klaar gezet, en ondertussen mocht ik voorzichtig een beetje meepersen. Toen ze alles klaar had staan mocht ik eindelijk mee persen, wat een opluchtig was dat zeg!  En na een paar flinke persweeen was ze er! Onze prachtige dochter Yanaika Alyssa, geboren op 18 December 2010, om 7:46.

30 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Proudmomma

    zo dat was ook wel snel he
    Maar ook wel fijn lijkt mij.. niet de hele nacht of dag lopen puffen haha:P
    de mijne was ook nog wel snel gegaan vind ik zelf
    liefs'x

  • eva1978

    Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Supersnelle bevalling zeg! Ik dacht dat de mijne vlot was gegaan... Veel geluk samen, Eva

  • mama.lou

    Wat een vreselijk mooi bevallingsverhaal!!!
    Gefeliciteerd met jullie jubileum en mooie dochter!!