Bevallingsverhaal

Zoals jullie hebben kunnen lezen werd ik maandag 4 maart gestript.
Je weet wel, door die vk met dikke knuisten en korte vingertjes😜😂.
Ik had zelf het idee dat het niks zou opleveren.
Maar s’avonds lag ik in de bank en toen kreeg ik toch wel wat krampjes.
Ik gauw een weeënapp geïnstalleerd op Mn tel om het bij te houden.
Maar er zat nog niks geen regelmaat in.
Dan om de 7,5 min, dan weer 10, dan weer 5, dan 12, toen weer dik een half uur niks.
Mijn man zat te kijken wat ik aan het doen was en vroeg of het aan het rommelen was.
Maar ik zei nee het is nog niks serieus.

Wij zijn om 22:00 lekker naar bed gegaan want mijn man moet altijd vroeg op, did gaat altijd voor 04:00 al de deur uit namelijk.
Ik heb even geslapen tot 02:00 en moest toen even plassen.
Daarna weer verder geslapen maar werd steeds wakker van lichte steekjes onderin mijn buik. Maar nog steeds kon ik niet zeggen; goh dit zijn weeën.
Om 03:30 dacht ik, laat ik die steekjes eens gaan timen. En waarrempel deze kwam toch al wel om de 5 min!
Al snel kwamen ze wat sneller, om de 3 a 4 min.
Manlief ging om 04:00 naar zijn werk en vertelde hem dat het begonnen was, maar dat hij evengoed naar zijn werk kon.
Hij werkt op nog geen 5 min fietsen van ons huis.
Ik zou hem wel bellen als hij moest komen.

Om 4:30 ben ik zelf ook maar van bed gegaan, en heb vast de schooltassen van de meisjes klaar gemaakt.
Ik dacht: dan staan die vast klaar mocht ik straks ineens weg moeten.
De weeën waren prima te doen. Mooie weeën die een minuut lang waren, en toch een fijne rustpauze tussen de weeën in.
Om 05:00 heb ik de vk gebeld en mijn verhaal gedaan.
Ze woont vlak bij mij in de straat dus ze zou er meteen aankomen.
Om 05:20 was ze er. We hebben eerst even mijn bloeddruk opgemeten en die was netjes 125/60. Ze luisterde even naar het hartje van de baby, ook die klonk prachtig.
Toen even kijken hoe ik ervoor stond, en ik had een ruime 2cm ontsluiting.
Het begin was er!
Ik vroeg of ik nog even lekker in bad mocht, want dat leek me wel lekker relaxed. En dat mocht.
De vk ging rond 06:00 weer naar huis en zou rond 08:00 weer terugkomen om te kijken.
Bij 4cm of meer zouden we dan gelijk naar het ziekenhuis gaan.
Ik heb mijn man gebeld en hem gezegd dat het echt begonnen was maar dat hij rustig nog een uurtje kon werken.
Ik zou me wel vermaken in het bad.

Daarna ben ik naar boven gegaan. De laatste spullen in mijn vluchttas stoppen, alvast kleren voor de meisjes klaar leggen en een bad vol laten lopen.
Om 06:45 zat ik in bad, en ooh wat was dat fijn!
Zo heerlijk relaxed in dat warme water je weeën wegpuffen. Ik was helemaal zen😌.
Om 07:00 kwam mijn man thuis en liep met een big smile de badkamer binnen.
Ik zei; vandaag komt ie echt, vandaag word je zoon geboren😍.
Hij ging gauw zijn werkkleding in de wasmachine gooien en douchen.
Eenmaal terug in de badkamer kwam onze oudste dochter van bed af.
Ze keek verbaasd naar mij en vroeg; waarom zit jij in bad?
Nog voordat ik kon antwoorden riep ze: OF HEB JE SOMS WEEËN?!?!!
Ik schoot in de lach en antwoorde: ja lieverd, ik denk dat vandaag je broertje geboren word.
Je had haar moeten zien stuiteren door de badkamer haha ze was meteen helemaal hyper de piep😂.
Onze jongste dochter was ook wakker geworden en mijn man ging eerst even ontbijt voor hun klaar maken.
Toen hij weer boven kwam was het rond 07:25.
Hij stond naast het bad en was nog wat aan het vertellen over zijn werk toen ik hem onderbrak omdat ik weer een wee kreeg.
Terwijl ik aan het puffen ben werd ik opgeschrikt door een felle pijnscheut van onderen en ik roep nog:oohh!
En op dat moment braken mijn vliezen onderwater!
Het was net alsof er een jetstream aan ging!
Er schoot zo een straal tussen mijn benen door.
Mijn man zag het ook gebeuren, en hij hoorde het ook knappen!! Zo bijzonder!
Ik zag dat de straal geel/groen van kleur was met vlokken erin, dus de baby had in het vruchtwater gepoept.
Mijn man gaf snel mijn mobiel zodat ik de vk kon bellen en manlief sprong gauw onder de douche.
Want ik zei meteen tegen hem dat het nu wel eens heel snel kon gaan.
De vk hoorde mijn verhaal aan en zei dat ze er meteen aan zou komen.
Ik ben uit bad gegaan om me vast klaar te maken, en terwijl ik opstond voelde ik de baby zo zakken.
De weeën werden meteen een stuk intenser, maar nog steeds had ik ze goed onder controle.
Ik belde snel mijn schoonmoeder en zei dst ze meteen moest komen. Daarna belde ik mijn eigen moeder, zij zei dat ze gelijk naar het ziekenhuis zou rijden, maar ik zei dat ze even moest wachten wat ze vk zou zeggen.
Op dat moment ging de bel en ik zei tegen mijn moeder dat ik haar terug zou bellen.
Tussen de weeën door op bed gaan liggen zodat de vk kon kijken en ik bleek 3 á een kleine 4cm ontsluiting te hebben, dus we kregen groen licht om naar het ziekenhuis te gaan.
Manlief ging snel alle tassen en spullen in de auto doen terwijl de vk mij hielp met aankleden.
Beneden heb ik mijn meiden nog een kus en een knuffel gegeven. De oudste wenste mij nog succes.
Ik zei dat als we straks terug kwamen hun broertje erbij zou zijn.
Mijn schoonmoeder arriveerde en wij konden gaan.
Eenmaal onderweg belandde we in de file want het was eventjes voor 08:00 dat we gingen, dus we zaten nog volop in de spits.
Normaal gesproken kunnen we met 10 min in het ziekenhuis zijn, maar nu deden we er ietsje langer over.
Vlakbij het ziekenhuis realiseerde ik me dat ik mijn moeder nog niet terug gebeld had dus dat deed ik nog snel even want ze zou bij de bevalling zijn.
Ze zou er meteen aan komen zei ze.
08:15 kwamen we aan in het ziekenhuis. Ik werd snel naar de afdeling moeder & kind gereden en ik kreeg een kamer toegewezen.
Daar ving ik nog een wee op in de rolstoel waarna ik opstond zodat ik mijn jas en schoenen uit kon doen.
De volgende wee kwam al en met het uitpuffen voelde ik mijn lichaam ineen krimpen.
Ik zei dat ik persdrang voelde. Waarop de vk antwoorde dat het haar niet zou verbazen als ik al volledige ontsluiting had.
Na die wee ben ik weer op bed gaan liggen zodat de vk kon kijken, en ja hoor nog een klein randje zei ze.
Bij de volgende wee mocht ik meepersen.
Na 3 persweeën stond het hoofdje. En man, wat deed dat weer even pijn zeg!
De beruchte ‘ring of fire’ 🔥.
Bij de volgende wee pakte mijn man ons kindje aan en werd onze zoon geboren om 08:34.
Mats Tijmen Wouter
4195 gram en 53cm schoon aan de haak.
Moet je nagaan, slechts 19 min na aankomst in het ziekenhuis.
In ruim een half uur van 3/4 cm ontsluiting naar een kind op je borst.
Ik vind het nog steeds moeilijk te bevatten haha zo snel!

Mats deed het meteen perfect. Apgarscore van een 9 en een 10.
Alleen de placenta wilde niet loskomen.
Dus mijn man ging na 10 min even een bakkie koffie halen.
Hij loopt de deur uit en ik hoor hem lachen en roepen; jammer joh! Te laat!
Dat waren mijn ouders die er aan kwamen lopen.
Mijn moeder had helaas de bevalling gemist. En oh wat voelde ik me schuldig.
Ik had haar te laat terug gebeld en daardoor had ze het gemist.
Maar mijn moeder vond het absoluut niet erg. Ze was mega trots dat ik het zo snel gedaan had.
Na 40 min was de placenta nog niet geboren dus werd de gynaecoloog erbij gehaald.
Meneer met grote grove knuisten kwam nog ff wroeten ‘down under’ en drukken op Mn buik. Ik moest meerdere malen meepersen.
Maar niks geen resultaat. Dus ik zag de ok steeds dichterbij komen. Ik daar had ik echt geen zin in!
Eindelijk na 58 min werd hij dan eindelijk geboren. Op het randje, want de gynaecoloog was al onderweg om mij op te halen.

Mats werd nog even nagekeken door een kinderarts omdat hij in het vruchtwater gepoept had en behoorlijk wat binnen had gekregen.
Maar hij was op de misselijkheid na verder helemaal gezond.
Hij lag 10 min na de geboorte al te drinken aan de borst. Echt een natuurtalentje!
We kregen allemaal beschuit met muisjes en manlief en ik nog ontbijt want we hadden nog helemaal niks gegeten.
Daarna gingen mijn ouders alvast naar ons huis om de boel te versieren.
Ik mocht 10:30 lekker douchen en Mats werd aangekleed en mocht lekker bij papa buidelen🥰.
Om 12:00 werd ik ontslagen uit het ziekenhuis en mochten we lekker naar huis.

Onze oudste dochter had bijna de hele ochtend in de gang op een stoeltje voor het raam zitten wachten op ons.
Zo lief!😍
Dus toen we de auto voor het huis parkeerde stond ze te springen en te juichen voor het raam.
Wauw wat een welkom!! De 2 grote zussen doken boven op hun broertje en wilde meteen knuffelen met hem.
Ze kregen van ons allebei een cadeautje. Ik had voor beide een bedelarmbandje laten maken met hun naam erop en een bedeltje met grote zus erop.
Wat waren ze trots!!

Nu zijn we inmiddels al weer 6 dagen verder. Morgen is ons kereltje alweer een week oud.
Wat gaat zo’n kraamweek toch hard.
Mats doet het super goed op de bv, hij komt netjes om de 3 uur, soms om de 4 uur.
Hij is zo’n tevreden mannetje, hij huilt alleen als hij honger heeft of een vieze broek heeft.
Echt een wereld van verschil met onze 2e dochter die continue huilde.
Ik heb 2 fantastische kraamhulpen, echt 2 ‘oude rotten in het vak’ die het hele huishouden voor me regelen.
Ze betrekken onze dochters over al bij. Onze dochters zijn ook dol op hun.
Ik hoef werkelijk niks te zeggen alles word al gedaan door de kraamhulpen.
Mijn man is vandaag nog een dag vrij maar morgen moet hij helaas weer aan de bak.
Wat vond ik het fijn dat hij een week vrij was en dat hij deze eerste week mee kon beleven met onze nieuwste telg erbij.
Hij heeft zich echt 10x in het rond gerend voor ons, waar ik enorm dankbaar voor ben.
Gelukkig heb ik nog 2 dagen kraamhulp. Vanaf donderdag moet ik echt alles weer alleen gaan doen, maar dat komt vast best goed😉.