Wat moet je nou met zo`n broer?

Ik begrijp wel dat je het jammer vond dat ze niet bij de begrafenis van jullie dochter zijn geweest. Hun reden hoef je natuurlijk ook niet te begrijpen, en de een gaat er nou eenmaal beter mee om dan de ander. Ze hadden er voor jullie als gezin kunnen zijn. Maar misschien vonden ze dat wel echt heel moeilijk. Mijn oma kwam ook niet op de begrafenis van onze dochter. Dat vond ze veel te emotioneel, ik kon daar alleen maar begrip voor hebben. Wat betreft het niet komen op kraamvisite, ik begrijp het wel. Eerst mogen ze niet komen, en bij het geboortekaartje staat dat je een kraamfeest geeft. Misschien was het voor hun niet duidelijk dat ze nu wel mochten komen. Vervolgens nodig je ze niet uit voor het kraamfeest. Ik zou me als broer best gekwetst voelen.

Ik hoorde pas in een film de uitspraak: Je kan iemand niet oordelen op zn acties en jezelf op je intenties.

En dat is precies wat je nu doet. Praat met je broer en schoonzus, zeg dat je het heel jammer vind dat ze niet bij de begrafenis zijn geweest, dat het je gekwetst heeft. En vraag waarom ze niet eerder op kraamvisite zijn geweest, want dat had je erg leuk geleken. En last but not least bied je excuses aan dat je ze niet uitgenodigd hebt voor het kraamfeest, want dat was wel heel erg flauw en onvolwassen. Al die irritatie daaraan voorafgaand had je gewoon kunnen bespreken (over de telefoon of in Limburg).

Ik denk persoonlijk ook dat de communicatie slecht verloopt, en dat ze het zo niet bedoelen zoals het overkomt. Voor jou is het een super zware periode geweest. Hier hebben we ook wat meegemaakt (Niet zo erg als jou) en de helft van de familie zijn de baby's nog niet komen bezoeken (uit schrik voor...)

Wat een heftige en zware periode hebben jullie gehad.

En wat is het dan naar dat je broer, waar jij altijd voor klaar heb gestaan, zo doet.

Wel echt knap dat je toch contact blijf houden met je nichtje.

Wat vinden je ouders van zijn gedrag? Zeggen zei hier niks over tegen je broer?

Zij zullen toch ook enorm teleurgesteld zijn hierin? bedoel dit wat jullie hebben meegemaakt is niet niks....

Ik zou persoonlijk alle contact verbreken en denken, stik er maar lekker in!

Echt alle energie in je eigen gezin steken!

Veel sterkte toegewenst !

Wat vreselijk verdrietig deze situatie. Blijkbaar weet je broer zich totaal geen houding te geven in deze situatie. Wij zijn onze dochter niet verloren, maar ze heeft wel 7 maanden in kritieke toestand op de IC gelegen, vanaf haar geboorte.

Mijn zus nam in eerste instantie ook niet de moeite om langs te komen toen ze haar mocht vast houden voor het eerst op de IC. Voor ons zo belangrijk, en voor haar blijkbaar niet belangrijk genoeg om een komen.

Ze heeft wel eens gezegd dat ze zich niet durfde te binden/hechten omdat ze bang was dat ze zou overlijden. Toen mijn dochter een keer heel kritiek lag en de familie kwam om afscheid te nemen, wilde mijn zwager in eerste instantie ook niet komen, omdat hij dat te heftig vond. Wij hebben hem toen gebeld dat het voor ons heel belangrijk was, toen is hij gelukkig toch nog gekomen. Gelukkig was het meest kritieke er toen al weer van af, toen hij kwam. Blijven praten als het zin heeft, en anders je richten op de mensen die er wel voor je zijn. Het is echt energie-verspilling om er op deze manier mee bezig te zijn. En anders de drempel verlagen door haar dan gewoon bij hun thuis te laten zien. Kijken hei ze dan reageren op haar. Als het dan nog steeds niet de gewenste reactie als oom os, dan lekker los laten.

Wat ik vooral merk uit dit verhaal dat de communicatie over en weer bijzonder slecht is en het puilt uit van aannames. Waarom mailen? Pak gewoon de telefoon!!!!!

Heeft je broer toevallig ASS ? Dan snap ik het gebrek aan empathie wel. Ook het letterlijk opvolgen dat jullie aangeven wanneer het kraamfeest is en dat ze dus niet eerder komen voor jullie het aangeven .

Mocht hij geen ASS hebben dan is het gewoon een botte hork ;-)

tjonge, wat een heftig verhaal. en wat verdrietig dat je je andere dochter hebt moeten laten gaan. Wij hebben zelf van de tweeling ook 1 dochter, ze is bijna anderhalf en we genieten van haar. Ook haar start was zorgelijk en ze heeft direct vanaf de geboorte op de IC gelegen. Het andere kindje is in de buik overleden.

Misschien heeft jou broer niet goed begrepen dat het enorm pijnlijk was voor jullie allen dat hij en zijn gezin niet zijn gekomen op de begrafenis van je dochtertje. Wat jij en ik wel zouden doen, heen gaan voor de ander en je eigen even op zij zetten. Toch heeft hij wel uitgelegd dat hij het niet aankon. Ik heb ook een broer die ook niet kwam en dat ook aangaf waarom. Ik kon dat alleen maar accepteren, ook al vond ik het niet leuk. Hij kwam later gelukkig alsnog en dat kon ik alleen maar waarderen.

Helaas heb jij die ervaring niet. Ik hoop dat het contact met je nichtje wel blijft. Je zou nog een keer met je broer een gesprek aan kunnen gaan. Wie weet helpt het voor beide kanten. En anders als je daar niets voor voelt zou ik het laten rusten en er geen energie meer insteken, om teleurstellingen ed te voorkomen.

Het is ook normaal dat als je een geboortekaartje stuurt, mensen zelf contact met je opnemen om te vragen of ze eventueel wel welkom zijn of miss eerder mogen komen dan op het kraamfeest, het zal wat zijn dat jullie iedereen achteraan zouden moeten bellen om te vragen of ze miss willen komen.

Als hun je dochtertje echt hadden willen zien hadden se daar genoeg tijd voor. Ik snap ook echt dat je het van hun nu af laat hangen.. maar kennelijk willen ze niet want 6.5 maand later hebben ze nog niet de moeite genomen. Echt vreemd.

Sterkte en veel wijsheid toegewenst.

Jeetje wat een verhaal en wat heb je wat mee moeten maken zeg...

Ik zou het mijn broer nooit vergeven als hij niet op de begrafenis van mijn kindje zou komen... zoiets kan je gewoon niet maken! Ik vind het erg goed van je dat je je nichtje nog blijft bezoeken. Lekker alle energie in jullie gezin stoppen, jullie hebben genoeg mee moeten maken!

Je hoort het heel vaak dat familie en vrienden niet om kan gaan met een vroeggeboorte en de gevolgen daarvan. Jammer dat je je broer hierdoor niet meer ziet. Ik zou energie steken in je gezin, je hebt de bal bij hun neergelegd. Meer kan je nu niet doen.

Wat verschrikkelijk dat je je dochtertje hebt verloren😥.

😘❤️