38 jaar en twijfel over 3e zwangerschap

Na veel gelezen te hebben toch besloten om een bericht te plaatsen
Ik ben net 38 jaar en heb zelf 2 kinderen van mijn ex.
mijn huidige vriend heeft zelf ook een kind .
Hij wil graag nog een kind van ons samen dat snap ik heel goed
Maar toch twijfel ik . Twijfel over als het maar goed is en Ik heb met mij vorige 2 zwangerschgappen cholestase gehad
De 1 e met 20 weken( gekmakende jeuk )en 2 e met 36 weken . mijn oudste kinderen zijn al wat groter 16 en 10
Je moet wel helemaal opnieuw beginnen .zijn er mensen die ook
Twijfelde en toch het wel of niet gedaan hebben .

774 x gelezen, 2

reacties (7)


  • Islandgirl

    Ik kan er niet over meepraten, maar het lijkt me goed om even naast elkaar af te wegen waarom wel en waarom niet. En dat je er dan ook 100% zeker van bent! Soms helpt het om er even niet mee bezig te zijn en daarna weer even kijken wil ik dit wel echtof juist toch niet?

  • Lilytl

    Ik heb ook lang getwijfeld. Partner wou altijd een 3e. We hebben 2 andere kinderen van 13 en 6. Ik vond het helemaal opnieuw beginnen erg. uiteindelijk ervoor gegaan en 1e ronde zwanger geraakt. Ben trouwens 33 en partner 38

  • JJ888

    Het moet jou keuze zijn en je moet er natuurlijk 100% achter staan.

    Ik ben ook net 38 en een zoon van 10.

    Nu 16 weken zwanger. Maar ik wou altijd heel graag een 2e. Dus niet te vergelijken dan. Doe wat jou hart je in geeft.

    Suc6 met je beslissing 😊

  • Je_evi89

    Denk dat je toch wel echt zeker van je zaak moet zijn.

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Ik was op mijn 34e zwanger van mijn zoontje. Zijn broer en zus waren 14 en 12 toen hun (half)broertje geboren werd. Ik was sinds 2012 gescheiden en sinds 2015 samen met mijn partner. We probeerden zwanger te worden vanaf 2016, maar het heeft nog bijna 1,5 jaar en 5 miskramen (waarvan 2x missed abortion) geduurd voordat het lukte. Ik heb wel even getwijfeld om weer voor een kind te gaan. Maar mijn partner had nog geen kinderen van hemzelf en ik had zelf nog altijd de gedachte aan een 3e kindje, alleen was dat er in die eerdere relatie nooit van gekomen. Uiteindelijk zijn mijn oudste kinderen gek op hun broertje en wil hij zelfs altijd door mijn dochter (nu bijna 17) op bed worden gebracht. Ik heb er iig absoluut geen spijt van dat ik er weer voor ben gegaan. Heerlijk om zo'n kereltje rond te hebben lopen hier. En die vrijheid krijg je stukje bij beetje ook wel weer terug. Ik vind het zo leuk om het allemaal nog weer eens mee te maken. Volg je hart en je gevoel. Dan komt het wel goed.

  • Mommyx3



    Het opnieuw beginnen vond ik niet erg , leuk juist. Mijn zoons waren 9 en 11 jaar toen onze 3e geboren werd. Combinatie is gewoon heel leuk ene moment druk met de tieners in huis en dan weer keuvelen met de kleinste.

    Alles ging ook heel soepel alsof het nooit anders geweest is. Het went zo erg snel.

    Qua leeftijd waren ik en mijn Man 31 jaar toen onze 3e geboren werd. Ik zou zelf persoonlijk niet nog met 38 jaar voor een nakomertje gaan. Maar dat is heel persoonlijk . wij werden ouders op ons 19e en 21e , 10 jaar later vind ik nog kunnen maar ik zou er zelf niet voor kiezen om met 38 jaar nog voor een kleine te gaan. Schelen mijn zoons bijna 20 jaar met elkaar 😆. Maargoed het leven loopt hoe het loopt als jij het ook graag wil gewoon voor gaan zijn genoeg ouders die met 38 pas hun 1e kind krijgen

  • Amanda2020

    Mijn situatie is niet helemaal vergelijkbaar met die van jou aangezien er bij ons op dit moment maar 1 kind in het spel is en ik heb niet getwijfeld, maar was vastberaden: geen kind(eren) meer.

    Ik heb een dochter van 10 jaar oud en haar vader en ik zijn 4 jaar geleden gescheiden. Ik had mezelf voorgenomen om niet meer aan kinderen te beginnen. Ook omdat je dan inderdaad helemaal opnieuw begint. Vooral om de vrijheid die je weer krijgt als je kind(eren) wat ouder is/zijn en die weer moet inleveren.

    Ik ontmoette vorig jaar mijn huidige partner en hij heeft nog geen kinderen. Ik merkte aan hem dat ik degene ben waar hij oud mee wil worden en dus kregen we het al gauw over het onderwerp kinderen. Ik was er in het begin wat gesloten over omdat ik zelf niet meer zo geloofde in oud worden met dezelfde persoon dus laat staan nog kinderen krijgen. Ik wilde gewoon niet nog eens meemaken dat je een leven opbouwd met iemand en dat alles daarna kapot gaat en dat de kinderen met de gebakken peren zitten. Maar ik werd ook verliefd op hem. Toen die muur van mij afbrokkelende en we elkaar beter leerde kennen, verandere mijn gevoel compleet wat betreft het krijgen van een kindje.

    We houden van elkaar en willen samen oud worden. Zo simpel is het. Daarom besloten we er begin dit jaar voor te gaan. Ik was gelijk de eerste ronde zwanger en ben nu a.s. dinsdag uitgerekend. Vind het nog steeds bizar maar tegelijkertijd geweldig 🙏😁

    Ik zou zelf je gevoel volgen hierin. Niet te veel nadenken over het helemaal opnieuw beginnen. Als je relatie goed voelt en een liefdesbaby jullie leven verrijkt, dan zou ik er samen voor gaan. ❤️