Een nieuwe dag.......

Salaam Aleikoem

Hoi Dames,

Gisteravond hadden we onze traditionele meidenavond. Veel energie had ik er niet voor, maar besloot toch maar om te gaan om zo daar mijn ei kwijt te kunnen, nee helaas niet letterlijk!

Door de stress van de hele dag had ik amper iets gegeten. Dat is bij mij namelijk gebruikelijk. Stress, zorgen bij mij voor weinig tot geen eetlust en een enorme daling van mijn melkproductie waardoor Issie om het uur aan de inmiddels zielige,arme, versleten flubbers hangt.

Gelukkig had zusterlief een heerlijke maaltijd gemaakt macha Allah, en heb ik enorm zitten smullen.Oeps, dat viel alleen wel erg zwaar op een maag waar alleen een appeltje als bodem in zat. Al snel veranderde ik dan ook in een ziek vogeltje die gekruld op de bank met kussentjes lag. Mijn arm uitgestoken om daarmee de Maxi cosi waar Israa in lag te schommelen zodat die ook in een diepe slaap zou gaan vallen. Ik voelde me misselijk en ook de hoofdpijn begon mij te vergezellen.

Op veel aandringen en ‘ doe nou!!’ heb ik daar nog een kruidvattest gedaan die ze nog in huis had liggen. Eerst zagen we alle vier niets, maar na een aantal minuten begon 1 zusters een miniscuul streepje te ontdekken. Welliswaar hing ze half aan de kroonluchter geplakt, maar een streep is nog steeds een streep.En een streep is Hcg, en Hcg = zwanger!Nadat iedereen zijn handen hadden gewassen omdat ze hem prongelijk aan de pis-kant hadden gepakt begonnen we maar aan ons Islamtische quiz.

Ik moet er even weer van snikken. Hoe moet dat nou allemaal? Kom ik dan nog wel ergens? Lukt het financieel allemaal om een aangenaam leven te blijven houden? Past de derde wel in mijn poppenhuis? Ghair, door de vermoeidheid laat ik het los.

Om half 11 komt papa ons halen. De maxi cosi wordt voor me naar beneden gedragen en papa doet de rest naar de auto. Hij schrikt van me hoe ik erbij loop en vraagt: ‘ Is het weer zover?’ ’Sssss, zeg ik, ik wil er niet over praten. Papa ziet waarschijnlijk alle flashbacks van al die weken dat ik boven een emmer of wc-pot hing van de vorige 2 zwangerschappen.Ik plof gelijk op de passagiersstoel. Papa moet het zelf maar even uitzoeken achterin met alle gordels vastmaken.Ik moet namelijk mijn best doen om al het eten binnen te houden.

We worden met zijn 3tjes gedropt.Ik leg de kindjes op bed, papa gaat snel naar de moskee om te bidden. Ik neem snel een paracetamol, pak het traditionele emmertje voor naast mijn bed en val als een blok in slaap.

Met onderbrekingen van de nachtvoeding en gebed slapen we lekker uit tot half 11. Heerlijk dat heeft me alhamdoellilah goed gedaan. Toch word ik vrolijk wakker en als ik weer eenmaal geaard bent en weet wat me boven het hoofd hangt, krijg ik even een raar gevoel door mijn buik. Nouja het komt wel goed, ik voel me al wat optimistischer moet ik toegeven.

Ik speel even een uurtje met Marwa , we lezen wat boekjes, drinken wat thee uit haar serviesgoedje en trekken haar leuke kleertjes aan. Dan wordt de andere dame wakker en gaat de dag echt beginnen.

We ontbijten en omdat ik bang ben voor een misselijkheidsstorm een dezer weken, maak het huis heel goed schoon en worden alle bedden verschoond. Het balkon krijgt een scrobbeurt en de kinderen worden gebadderd. Papa kookt gelukkig vanavond daar hoef ik me alhamdoellilah geen zorgen om te maken.

Oma belt nog, die heb ik gister ook snikkend het verhaal verteld. Ze zei dat ze het haar beste vriendin vertelde. Die zei; ‘ Mijn oma zei altijd, beter een kindje erbij dan een kindje wegbrengen’ Ja dat zijn mooie woorden en is echt de waarheid. Mijn vader reageerde wat laconiek en zei’ Lekker bijdehand’ Tja dat zien we maar door de vingers,mijn vaders eerste reactie moet je altijd met een korreltje zout nemen.

De huisarts heb ik vandaag ook geprobeerd te bellen. Ze zijn maar 1 middag in de hele week gesloten en soebhanAllah dat is altijd de dag dat ik ze nodig heb. Ik kreeg helaas het antwoordapparaat. Morgen nog maar een keer proberen en vragen of HCG er niet nog aanwezig kan zijn door de zwangerschap van Israa.

Mezelf aanmelden bij een verloskundige is ten eerste nog te vroeg. Ik wil eerst meer zekerheid, maar denk ook dat ik mij best schaam. Ze hebben mijn dossier nog niet opgeruimd of ze kunnen hem weer uit de inbouwkast halen. Pff

Nee de fysio wordt de eerste specialist die ik het ga vertellen. Mijn bekken doen nu al behoorlijk pijn. Ze zal me heel goed moeten begeleiden zodat ik insha Allah niet nog verder achteruit ga. Misschien moet ik gelijk nu mijn bekkenband weer gaan dragen.

Morgen even een dagje naar oma met de kids inshaAllah. Even afleiding en Marwa die daar heerlijk kan spelen.

Nogmaals bedankt voor jullie lieve reacties, die had ik nou net even nodig.

Liefs