Vriend ontwijkt kinderwens

Hoi dames,

Ik wil even van me afschrijven en ik hoop dat er vrouwen zijn met positieve verhalen ervaringen in deze categorie.
Ik ben 33 jaar en 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan 2 jaar samenwonend.

Vanaf het begin zei ik al dat ik kinderen wilden. 'Over 2 jaar!' Riep ik, en zijn antwoord 'nee 5 jaar!'
We vrijen inmiddels al anderhalf jaar onveilig en nooit is er een zwangerschap uitgekomen.
Ik heb een diagnostische laparoscopie gehad, om te kijken naar mijn endometriose maar ook mijn vruchtbaarheid.
En 8 oktober een gesprek bij de fertiliteitsarts.
Als het nu over dit onderwerp gaat reageert mijn vriend zelf bijna vijandig.
Hij ontwijkt het onderwerp compleet en ik durf niet met hem te praten als hij zo afstandelijk doet.

Ik voel me zo ontzettend rot en alleen.
Mijn wens is om zo snel mogelijk echt actief aan een kindje te beginnen.
Maar ik heb het idee alsof hij steeds meer afhaakt.
Om er echt met hulp voor te gaan te proberen is voor hem nog een stap te ver.

Mijn vriend is niet een enorme toekomstplanner.
Het enige wat hij weet is dat hij een eigen horecazaak wil beginnen.
Voor de rest is het leven zoals het op hem afkomt.
Dus onveilig vrijen en daar komt een zwangerschap uit; prima.
Maar niet: ook goed.
Echt echt echt proberen: nee.

Wat moet ik? Hij ziet duidelijk geen toekomst met mij en kinderen (of wil daar in ieder geval nog niet aan denken)
Er is geen sprake van trouwen, er is geen sprake van samen een huis kopen en dus ook geen kinderen.
Hij vind het allemaal goed en fijn zoals het nu is.

We houden wel echt van elkaar en hebben het ook leuk samen.
Maar 5 dagen per week zit ik s'avonds alleen thuis op de bank.
Hij werkt van smiddags tot snachs en ik van sochtends tot smiddags...

Ik weet dat ik een goed gesprek met hem moet gaan houden,en dat ga ik ook doen.
Maar ik wil weten of vrouwen hier ook ervaring in hebben?

Wellicht door een keuze als deze bewust alleenstaand moeder zijn geworden?

Ik zit zo in een tweestrijd. Ik hou van hem. Maar ik wil niet een man die een eigen zaak begint, en ik dan zonder kinderen of niks elke avond alleen thuis zit...
Had ik maar een glazen bol. Ik voel me verscheurd :-(
Liefs Lot