Schuldgevoel..

Hey dames,

Ik heb een zoontje van bijna 13 maanden en ben nou
25 weken zwanger van mijn 2e.
Eigen keus geweest, we wilde graag een 2e
(Hadden alleen niet verwacht dat het direct raak zou zijn ivm borstvoeding etc )
Ook wilde ik een 2e, zodat mijn zoontje een maatje had.
Het idee al.. maakt mij gelukkig.
Mijn zoontje is volgens mij ook geen jaloers kind, tenminste NOG NIET.
Als ik een ander kind oppak dan vind hij dat eigenlijk alleen maar leuk.
Maar nou komt het! Sinds een paar dagen lijkt het alsof ik mij ineens schuldig
begin te voelen naar mijn zoontje toe. Bang hoe hij er op zal reageren straks..
Ik geniet zo erg van hem, ben zo gek op hem! ( like duh het is je kind ) maar alsnog haha
En deze zwangerschap laat het ook echt toe dat ik best veel met hem kan doen en niet
lui ben. Nu met deze warme dagen genieten we ook intens.
Alleen lijkt het alsof ik mij schuldig voel dat er een 2e bij komt,en ik straks minder
tijd aan hem zal besteden.
Heb er echt even om moeten janken, bij de gedachte alleen al.
Herkent iemand dit, en hoe ben jij hier mee om gegaan?
Dit had ik in het begin totaal niet.. maar nu ik over de helft van
mijn zwangerschap ben en ik mijn buik nu echt zie groeien..
komt volgens mij toch echt het besef haha.

Voor nu geniet ik nog heeeel erg van mijn kleine mannetje.
Maar spookt dit ook nog even in mn hoofd.

1130 x gelezen, 5

In Overig

reacties (14)


  • Ashleyjessy

    Weet je waar in ook echt “last” van had, de gedachten of je van je tweede kind net zoveel zou kunnen houden als van je eerste. En dan niet om het feit dat het je eerste is maar meer Om het feit dat je liefde ZO groot is, of dat wel het zelfde zal aanvoelen..

    Bij mij zit er een groot leeftijdsverschil tussen, ik had dit vooral in de eerste 2 jaar. Daarna werd het een stuk minder.

    Nu is m’n dochter 10 maanden en denk ik weer precies zo. M’n vriend begon over nog een kindje laatst, die gedachten pakte me weer even Haha! Ik weet dat het onzin is hoor maar jeetje . Liefde voor je kind hè .

  • Trotsemama♡

    Hahah zooo herkenbaar.. moederhart he ♡.

  • Ashleyjessy

    Hahaha komt helemaal goed!

    Ik werk met baby’s en peuters en vaak zie je dan broertjes en zusjes die elkaar even gedag komen zeggen op de groep, ze lichten dan helemaal op. Die band is zo mooi om te zien.

    Ook met 9 jaar leeftijdsverschil tussen mijn kids zie je dat zooo erg, echt prachtig . Voel je niet schuldig hoor. Het gaat vast vanzelf en dan denk je nou waar heb ik me druk om gemaakt 😅. ?!

  • Lady-Whistledown

    Schuldgevoel is iets dat jij jezelf of door anderen laat aanpraten. Nergens voor nodig. Je krijgt geen maatje voor je zoontje maar een broertje of zusje. Dat is van onschatbare waarde. Het verdelen van aandacht zal misschien wennen zijn maar uiteindelijk weet hij niet beter. Heb je zelf broers of zussen? Ooit achtergesteld gevoeld? Ik herken het schuldgevoel helemaal niet. Ik ben ook opgegroeid met drie zusjes. Heb met alledrie een goede band.

  • Zeldawarrior

    Kinderen zijn heel erg flexibel, vooral als ze jong zijn. Dus als jij kunt accepteren dat de dingen gaan zoals ze gaan, zal je kindje dat óók doen. Focus je op de voordelen van een nieuw kindje in het gezin en probeer ervan te genieten, daar help je je oudste kind ook mee. Mijn oudste twee kinderen schelen 17 maanden en er was meteen een klik, ze hebben nog steeds veel lol met elkaar en steun aan elkaar... Dus ik geloof er stellig in dat het helemaal goed komt. ❤🍀🍀🍀

  • Liselott

    Herkenbaar ook, hier voel ik me megaschuldig omdat ik zo gemeen ben om m'n kind de borstvoeding af te pakken.. ja ik overweeg te stoppen, na een jaar.. en oh voel me zo slecht

  • Trotsemama♡

    Oh dit heb ik ook gevoeld.. toen mijn zoontje 8 maanden was ben ik er achter gekomen dat ik zwanger was. Voelde me schuldig dat ik direct wilde stoppen met borstvoeding geven, omdat het gewoonweg veel energie vraagt. Maar de kids zullen daar hopelijk niks van mee krijgen.. zij eten nu ook veel meer dus denk dat zij het ook wel fijn vinden nou ♡

  • Liselott

    Herkenbaar ook, hier voel ik me megaschuldig omdat ik zo gemeen ben om m'n kind de borstvoeding af te pakken.. ja ik overweeg te stoppen, na een jaar.. en oh voel me zo slecht

  • Moedervanprinses

    Heel herkenbaar. Dochter van bijna 9 en een dochter van 14 maanden. Oh wat heb ik mij schuldig gevoeld. Jongste had opstart problemen en ja een baby heeft veel aandacht nodig. Heb er echt vaak om gehuild, of ik er wel goed aan heb gedaan nu zwanger van dr derde 31 weken. Heb het nu nog niet, maar wie weet

  • Trotsemama♡

    Oh wauw.. dat is wel een groot verschil indd. Dan snap ik het helemaal. Wel fijn om te lezen dat het goed is gekomen ♡. Geniet ervan!

  • Mykha

    Mijn zus had dit ook heel erg... ze was zo intens verliefd of haar eerste dochtertje dat ze haar tweede kindje moeilijk kon accepteren. Na de bevalling had ze 2 weken nodig om haar ‘indringer’ net zo lief te hebben als haar oudste. Het was een bewuste zwangerschap en er zat ook ruim twee jaar tussen de meiden. Ik vond het wel heftig voor dr en ze voelde zich schuldig tegenover de tweede. Maar nu voelt ze voor beiden evenveel. De oudste gaat naar school dus ze heeft meer tijd voor de jongste. De oudste heeft er trouwens nooit een probleem van gemaakt dat ze minder aandacht krijgt (: Fijn dat je dat bij jouw zoontje ook niet verwacht! Hope so!

  • Jojo91

    Volgens mij heel normaal hoor. Er gaan ook dingen veranderen nu krijgt hij alle aandacht en straks moet hij de aandacht delen. Dat is helemaal niet erg, het zal ook leerzaam voor hem zijn en inderdaad een vriendje voor hem erbij. Zal even wennen zijn maar komt echt goed hoor

  • Trotsemama♡

    Gelukkig.. ik hoop het zo! Dankjewel.