Even van me afschrijven. Bij Tom heb ik een makkelijke zwangerschap gehad. Beetje misselijk in het begin maar niks overgeven. Maar nu....wat een zorgen. Sinds 1,5 week al flinke rugpijn die volgens de verloskundige te wijten is aan mijn zware bevalling. Maar ik heb me erbij neergelegd en probeer zoveel mogelijk te doen en mijn man helpt me enorm, de schat.
Vrijdag een mooie echo gehad met kloppend hartje en ik zat op een roze wolk. Waar ik maandag weer keihard vanaf ben gedonderd. Bij het afvegen roze afscheiding, ik schrok me dood en kon wel janken. Maar gelukkig bleef het bij die ene veeg en langzaam begon ik het vertrouwen in mijn ukkie weer terug te krijgen. Tot vanavond, weer wat bruinverlies bij het afvegen. Niet veel 1 veeg en het is weer weg. Maar bah wat maakt het me onzeker en zelfs een beetje down.
Morgen komt er iemand van Moeders voor Moeders en moet ik een zwangerschapstestje doen. Ik ben ineens heel bang dat die negatief is en ik er bij zo'n vreemd mens achter kom dat het mis is. Man mijn roept steeds het zit echt wel goed. Maar ik twijfel, voel elk steekje en pijntje in mijn buik en wil het liefst morgen de hele dag in bed blijven liggen.
Woensdag heb ik weer een echo. Ik zou willen dat de paasdagen al over waren en we de verlossende echo hadden gehad. Dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben...
Beetje depri blog van mij maar moest het even van me afschrijven.
reacties (0)