Feel bad!!

Sorry mensen even een klaag blogje gebeurd me bijna nooit maar nu moet ik het na tijden even van me afschrijven.. ( ik hoop niet op commentaar ofzo daar zit ik niet op te wachten ) Sinds de geboorte van r.j. is het gevoel er dat ik nog graag een 4de wou ik dacht eerst dat ebt nog wel weg enzo maar ondertussen 2 jaar later kamp ik nog elke dag met dat gevoel en de ene dag is het heel erg en de andere weer minder. mijn wens naar een 4de kindje word iig met de dag groter. Mijn man wil het voorlopig nog niet ( zijn mening te kort slaapkamers en liever als de jongste naar school is ) mijn mening liever voordat ik 30 word en liever vandaag als morgen ik vind de leeftijd van de jongste goed nu omdat bij allemaal ongeveer dit verschil lag. ik heb al talloze mogelijkheden verzonnen qua slaapruimte maar die lijken denk ook niet goed te zijn. Al vanaf dat ik jong was is mijn wens een groot gezin me mannetje wilde er liever 2 of 3 en ik ben ook niet helemaal eerlijk geweest heb pas na de geboorte van ons jongste gezegd dat ik graag een groot gezin wou.. en ik weet zijn mening ook maar had gehoopt dat hij van gedachte zou veranderen hij wil het opzich ook wel maar hij zit met dat punt. ik heb nu het idee dat het er nooit van gaat komen of dat ik constant het erover moet hebben of beginnen om te laten weten dat ik dat graag wil om ik denk dat hij er niet over zou beginnen uit zn eigen.. ik zie hem iig niet zeggen van nou schat zullen we ervoor gaan?! dat vind ik klote en moeilijk nu ook veel mensen om me heen die zwanger zijn of ook een 4de krijgen ik heb het daar moeilijk mee ( echt ik gun het iedereen van harte ik ben echt geen hatelijk persoon of jaloers. maar ik vind dat gewoon moeilijk ) in me familie ook iemand zwanger echt heel blij voor ze hoor maar heb het er ook weer moeilijk mee om ik zelf ook zo graag nog een keer wil.. aan de eten tafel was ik nogal stil en me man bleef maar vragen wat er was ik barste in tranen uit en vertelde het.. Hij werd eigenlijk best boos en zei dat ik wist hoe hij erover dacht en ik zei dat hij weet wat ik wil en dat ik het er echt moeilijk mee heb af en toe. Ik probeer me erbij neer te leggen maar het lukt niet. Later was me man weer heel lief en begripvol en zei dat hij het heus wel wou maar ivm qua slaapkamers wil hij het geregeld hebben enzo hij dacht dat het nu allemaal aan hem lag. Ik voel me gewoon onzeker ik ben altijd iemand die zekerheid wil hebben.. soms voel ik me best machteloos hierdoor. sorry voor me geklaag hoor!