Hoi allemaal! Jemig dat is lang geleden dat ik een blog schreef. Ruim 7 maanden geleden beviel ik van onze dochter Alyssa. Wat komt er daarna veel.op je af zeg! We genieten volop, maar we vinden het ook zwaar. Onze dochter slaapt niet door. Ze komt.3x per nacht voor voeding en ook nog een paar keer wakker voor de speen. We slapen samen, hierdoor trek ik de nachten nog. En ik het weekend als we met zijn 3en zijn slaap ik veel bij. Dat helpt! Ik geef borstvoeding en dat loopt gelukkig super. Zo goed, dat Alyssa nog geen ander voedsel wil. Alles op zijn tijd. We leggen er geen druk op en bieden haar zo veel mogelijk vast voedsel aan en we zien wel wanneer ze het dan op gaat eten. Verder is het een vrolijk meisje. Ze tijgert sinds een paar dagen en beweegt lekker overal heen. We hebben ook een nieuw huis gekocht. Een huis met een tuin. Zo heerlijk. We gaan terug van de stad naar een dorp. Ook dichterbij onze ouders, want die genieten zo van Alyssa. We wonen nu 75 minuten van hen af en dat is zo jammer, straks worden het 15 minuten, heerlijk. Ik vind het verhuizen wel spannend, een heel nieuw leven weer opbouwen. Nieuwe baan, nieuwe omgeving. Maar wel echt zin in! Verder groeit het verlangen naar een tweede enorm. Gezien ons verleden is dit niet vanzelfsprekend, maar ik betrap mijzelf er echt op. Als ik een zwangere vrouw zie denk ik ooooh ik wil het echt heel leuk r meemaken, ik zou het zo mooi vinden als ik het nog een keer mee mag maken. Want ik heb natuurlijk niets te willen, het is een wonder. Tegelijkertijd heb ik moeite met loslaten, omdat het zo'n wonder is dat ze er is. Maar ik zie wel hoe de toekomst loopt, die kan ik.niet voorspellen. Tevens vind ik dat we haar wel mogen verwennen, we hebben immers zo lang op haar gewacht. Dan kom ik op het punt, dat ik tegen onbedoelde adviezen aan loop. Zo moeilijk vind ik dat. Mensen bedoelen het zo lief, maar soms komt het zo belabberd aan. Zoals dat ik haar verwen met bij ons slapen (kind hoort toch op haar eigen kamer) of ja je moet haar echt gewoon laten huilen hoor, is helemaal niet erg. De eeuwige discussie wel/niet huilen. Laat ons gewoon lekker. Het maakt mij zo onzeker. Verder lees ik hier veel mee. Ik heb er echt veel aan, dus dank dames!! Nou dat was het wel weer. Veel liefs van ons! ❤️
reacties (8)