Onzekerheid blijft maar achtervolgen...

Hoi allemaal,

Vandaag beland in week 5 van mijn, inmiddels 4de zwangerschap. Vanmorgen nog een cb digital test gedaan en die zei 3+ weken zwanger. Dat zou dus kloppen. Dat was wel een fijne bevestiging, want vorige keren klopten die weken telkens niet en was het ook telkens mis. Echter blijft die spanning dat het mis gaat zo erg. Ik ben zo bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap... En dan heb ik misschien geen eileiders meer, want mijn linker is al verwijderd. Ik voel namelijk van alles. En dan met name aan de rechter kant. Zou het bandenpijn zijn? Of is het toch ‘verkeerde pijn’? Ik wil mij er niet druk om maken, maar toch doe ik dat.

Ik twijfel om toch te bellen naar het ziekenhuis voor een vroege echo. Ik had er zelf voor gekozen te wachten, omdat de vorige keer een vroege echo alleen maar meer onzekerheid gaf. Twijfels twijfels twijfels!

Zou in 2019 onze wens dan toch in vervulling gaan? Worden wij ouders? Ik hoop heel erg dat deze frummel blijft zitten en zich goed ontwikkeld.

870 x gelezen, 1

reacties (0)


  • Birth

    Ik snap je. Sowieso is een (beginnende) zwangerschap super spannend. Wel fijn dat jij nu al bevestigd ziet op de testen dat je hormonen oplopen!

    Zelf had ik ook specifieke pijn aan mn rechterkant. Iets wat ik niet echt begreep. Maar de eerste weken van je zwangerschap heeft het vruchtje nog geen placenta. De follikel waar de eicel is uitgekomen blijft groot en als voedingsbron voor het ontwikkelende vruchtje... Rond 9 weken is er een placenta aanwezig die de taak van de follikel overneemt.

    Ik wist het zelf ook niet... Maar toen ik met 6 (en 8wk) een echo kreeg, zag ze dat follikel nog aanwezig en gaf ik aan dat ik dus aan die kant ook wat last had, alsof mn eisprong elk minuut kon plaatsvinden. Toen legde de gynaecoloog dit zo uit... En t klopt. Met 9/10weken was er een placenta en was de follikel er niet meer... En de "pijn" er dus ook niet meer.

    Hopelijk kan je wat met mn verhaal!

  • Troetelbeertje9

    Oh hier kan ik zeker wat mee, super bedankt! Het voelt inderdaad alsof ik een eisprong ga krijgen.

  • Mi-mus

    Heel begrijpelijk! Voor wanneer heb je nu een echo staan?

    Ik vond het wel fijn om een vroege echo te doen, is toch weer een zorg minder als je weet dat het vruchtje op de goede plek is ingenesteld. En je weet dat er een grote kans is mocht het op de goede plek zitten dat je nog geen kloppend hartje te zien krijgt.

    Bij ons op de eerste echo was nog niks te zien, alleen verdikte slijmvlies, week later een ring met dooierzakje en week later vruchtje met kloppend hartje.

    De eerste weken zijn gewoon killing!

    Proberen afleiding te zoeken..

    Ik duim voor je dat alles goed blijft gaan en een mooi gezond kindje in 2019!!

  • Troetelbeertje9

    17 december! Als ik 7+4 weken ben.

  • kamerplant

    Ik begrijp je angst heel goed. Toch zou ik de knoop door hakken en om een echo vragen.

    Hoe eerder je het weet hoe beter lijkt mij.

    Succes

  • Troetelbeertje9

    Bedankt voor je reactie :)

  • Nog-even!

    Ik heb bij elke prille zwangerschap pijn bij mijn eierstokken gehad. Soms zeurderig, soms felle steken bij niezen of opstaan... Mijn theorie is dat eierstokken reageren op de veranderende hormonen.... Bij mij was er niks aan de hand, misschien kan dat je wat geruststellen?

  • Troetelbeertje9

    Ja dit stelt mij enorm gerust. Ik heb namelijk pijn rechts onderin, pijn die ik ook had toen ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, maar dan in veeeeeel mindere mate gelukkig. Alleen denk je dan wel gelijk weer daaraan. Thanks voor je reactie!

  • 4mommy

    Ik snap je wel... Aan de ene kant wil je wel weten of het goed zit op de juiste plek. Een miskraam gebeurt toch wel of je het nu wilt of niet wilt.

    Ik denk dat je gewoon moet bellen en dan stelt het je vast een groot deel gerust dat het op de juiste plek zit.

    Of het een miskraam gaat worden weet helaas niemand. Vertrouwen hebben in je lichaam is ook idd een hele klus

  • Troetelbeertje9

    Ja precies dit. Miskraam is een miskraam, daar doet niemand wat aan. Het is zo’n spiraal waar ik in zit. Voel ik wat krampjes dan denk ik zie je wel, daar komt het. En dan snel erachteraan “nee zo moet je niet denken, dat is niet goed”. Voel ik wat lopen, dan denk ik “zie je wel toch ongesteld” en dan snel weer “nee kom op, je merkt het vanzelf”. Kon ik maar een sprongetje in de tijd maken...

    Ik had de huisarts gebeld en mag nu elke week tot de echo bij haar op bezoek om even te praten. Dat is ook wel fijn, want we hebben alleen mijn ouders op de hoogte gesteld en die wonen ver weg.

  • 4mommy

    Dat je dat doet elke week ff bij de huisarts een praatje maken is een heel goed idee. Ze kan jou ook bijstaan hierbij.

  • Troetelbeertje9

    Ja enorm fijn. De huisarts stelde het zelf voor, ben er erg blij mee.

  • 4mommy

    Daar zijn ze voor he. Mijn huisarts is ook heel erg betrokken bij ons. Is maar goed ook. Want wat wij in 1 jaar meegemaakt hebben gaat ook niet in de koude kleren zitten.

    Fijn dat jij tenminste ook een meegaande en meedenkende huisarts hebt... En wat betreft je zwangerschap probeer ook te genieten... En ik snap het hoor als je al zoveel miskramen meemaakt ben je zo bang voor er nog een.