Week 5: onzekerheid en spanning

Daar ben ik weer! Ik ga proberen elke week een blog te schrijven, omdat ik het wel lekker vind om dingen van mij af te schrijven. Ik merk dat dit mij erg helpt in mijn onzekerheden. Hoe gaan jullie om met onzekerheden?

Vandaag toch nog maar een test gedaan, de vorige gaf een heel licht streepje (etos test). Dit was woensdag, dus ruim 4 dagen geleden. Ik dacht, als ik een paar dagen wacht dan zal het streepje/plusje vast al een stuk duidelijker zijn. Nou niet dus, zoveel duidelijker was het plusje niet. Ik twijfelde zelfs of er wel echt een plusje kwam. Mijn man moest ook heel goed kijken, maar we concludeerden toch echt dat er een plusje tevoorschijn kwam. We hadden nu een clear blue test en de vorige was van de etos, dus misschien zit daar nog verschil in. Echter lees ik overal, hoe licht het streepje ook is, als je hem zit ben je toch echt zwanger. Dat geeft mij wel hoop. Over 3 dagen toch nog maar eens een testje doen en kijken of het dan nog duidelijker is.

Afgelopen donderdag heb ik gelijk de huisarts gebeld, omdat mij vorige zwangerschap buitenbaarmoederlijk was, moet ik zo snel mogelijk een echo krijgen om te zien of het nu wel goed zit. Dit moet bij een gynaecoloog en voor een gynaecoloog heb je een doorverwijzing nodig. Gelukkig deden ze helemaal niet moeilijk en heb ik de verwijzing gelijk gekregen. Ik heb gelijk gebeld, maar ik moet echt wachten totdat ik 6 weken ben, dan kunnen ze uitsluitsel geven. Nu staat de echo op maandag 26 februari. Dan ben ik 6 weken en 1 dag volgens berekening met mij laatste menstruatie. Zo spannend. Hopelijk kunnen we al een kloppend hartje horen, maar eigenlijk wil ik hier niet op hopen, want dan is het een teleurstelling als het niet zo is. Wat een spanning die eerste weken zeg. 

En dan nog die tijd! Die lijkt voorbij te kruipen zeg. Gelukkig heb ik deze week een drukke werkweek en daarna weer een druk weekend, dus dan is het zo maandag 26 februari! Afleiding helpt echt wel om de tijd sneller te laten gaan. Vandaag was het zo'n mooi weer en zijn mijn man en ik lekker gaan fietsen in de duinen. Wat was het prachtig zeg! Ik merk wel dat ik sneller moe ben dan normaal. Tegen de wind in fietsen en ook nog heuveltje op en af in het duingebied was toch wat moeilijker dan normaal. Met veel rustpauzes tussendoor was het prima te doen. Konden we ook nog eens lekker van het uitzicht genieten. Het heeft toch wel zijn voordelen.

Over syptomen gesproken, ik merk ook dat ik constant honger heb. Elke keer als ik gegeten heb, heb ik na een uur alweer honger. Ik wil niet teveel eten, want ik wil natuurlijk ook niet te veel aankomen. Maar ik merk wel als ik niet eet, dat ik flauw wordt. Licht in mijn hoofd en lichte duizelingen. Hoe doen jullie dat met eten en honger gevoelens? Ik probeer nu om de 2 a 3 uur wat kleins te eten en natuurlijk gewoon ontbijt, lunch en avond eten normaal. Maar ik merk dat in nog steeds honger heb. 

Nou dat was het weer voor vandaag. Tot volgende week!